Tuesday 24 June 2008

Konna yume wo mita


Σ. 22 ετών. Καταγωγή από κάποια χώρα της Ανατολικής Ευρώπης. Αποχαιρετά το σπίτι της σιωπηλά. Δεν λέει αντίο σε κανέναν, δεν της αρέσουν οι αποχαιρετισμοί. εξάλλου ξέρει ότι θα προσπαθήσουν να την εμποδίσουν. Συναντά αυτόν που λίγες μέρες πριν πήρε όλες τις οικονομίες της για να την μεταφέρει σε μια χώρα της Ευρώπης για να ζήσει το όνειρο των ίσων ευκαιριών. Μπαίνει σε ένα φορτηγό, περισσότερο γεμάτο από ό,τι φανταζόταν. Κανείς δεν μιλάει, όλοι δείχνουν τρομαγμένοι. Ένα μικρό αγόρι κλαίει μα σταματά μετά από λίγα λεπτά. Λίγες μέρες μετά σε ένα σκοτεινό δωμάτιο μιας μη οικείας χώρας, ένας άντρας βγαίνει από το δωμάτιό της βιαστικός. Αφήνει λιγότερα λεφτά από ό,τι έπρεπε. Η Σ. σκέφτεται, μέχρι να ξανανοίξει η πόρτα, μακάρι να ήξερε τουλάχιστον ποια χώρα είναι αυτή.. Πού θα ξεκινούσε το όνειρο;



Ο Κ., 24 ετών. Γεννημένος στην Αθήνα. Μεγαλωμένος παντού. Το πρωί ξυπνάει, φωνάζει την Γ., 45, από μια χώρα της Ασίας. Ο χυμός του δεν είναι χωρίς κομματάκια πορτοκαλιού. Και τον γυρνάει πίσω με προσβολές. Της πέφτει μια φωτογραφία με ένα κοριτσάκι. Που είναι ακόμη πίσω. Ο Κ. δεν έχει φτιάξει ποτέ τίποτα με τα δικά του χέρια. Το βράδυ ο πατέρας του Κ., Μ. ιδιοκτήτης κοσμηματοπωλείων του ανακοινώνει ότι η νέα τους εταιρεία έχει ως πρόεδρο τον Κ. Το βράδυ βγαίνει έξω με τους φίλους του να γιορτάσουν. Μένει μόνος να γυρίσει σπίτι, διασχίζει ένα κόκκινο φανάρι. Δεν βλέπει την Σ. Την νιώθει όμως. Είναι σκοτάδι και φεύγει. Από αύριο το όνειρό του ξεκινάει.



Η Ε. 48 ετών. Για πρώτη φορά αρχίζει να λέει στους ανθρώπους τι νιώθει. Οι άλλοι την κοιτούν αμήχανα. Εκείνη το περίμενε από τότε που έφυγε από το σπίτι. Ο πατέρας της την κοιτά ανέμπορος από την αρρώστια του. Το βράδυ μιλάει στον σύζυγό της. Για ό,τι την ενοχλεί. Για τις φορές που δεν ρωτήθηκε για τίποτα. Για τα όνειρα που έζησε μέσω των άλλων. Ο Λ. θυμώνει, η Ε. προσπαθεί να εξηγήσει. Πέφτει πάνω στο σίδερο που καθαρίζει τις στάχτες από το τζάκι.



Η Κ. 22 ετών ετοιμάζεται να φύγει. Για δουλειά στο εξωτερικό. Σαν φωτογράφος. Όταν χτυπά το τηλέφωνο μαθαίνει ότι η εταιρεία άλλαξε ιδιοκτησία. Μια ευγενική γυναικεία φωνή τής εύχεται καλημέρα και τις εκφράζει τις ελπίδες της να μην έχει ξεκινήσει ακόμη για το ταξίδι.



*ο τίτλος είναι ο πρωτότυπος τίτλος στα ιαπωνικά, της ταινίας Dreams του Akira Kurosawa.


6 comments:

the boy with the arab strap said...

ειχες ξανα κανει το ιδιο θεμα ποστ?

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

στο άλλο blog. αλλά εδώ δεν το είχα και κοιτούσα χτες τα αρχεία μου και είπα να το βάλω κι εδώ να υπάρχει..

την άλλη εβδομάδα έρχομαι Ελλάδα :-)

the boy with the arab strap said...

ok file na kanonisoyme gia kana kafe h potaki !!!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

ναι αμέ, εγώ μονίμως στο ποπ τη βγάζω (με μερικές εξαιρέσεις προς Αβραμιώτου)!! να κανονίσουμε όμως, ναι!!!

Anonymous said...

narco mouuuuuuu!!!! pira tin eikona apo auto to post pou einai paramuthenia kai tin evala sto msn mou we fonto elpizw na mi se peirazei!!!!!

mrt

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

MRT μου, κάθε άλλο, χαίρομαι κιόλας. είναι μια από τις αγαπημένες μου, την τράβηξα ένα πρωί στο ενυδρειο του Λονδίνου. :-)