Monday 9 June 2008

Μάθε να πέφτεις, προτού μάθεις να πετάς


Από χθες έχουμε και εδώ καλοκαίρι. όπως θα έπρεπε να είναι το καλοκαίρι. Ζεστό αλλά χωρίς να ψάχνεις μονίμως για σκιά, με ένα ελαφρύ αεράκι κάθε τόσο να σε ηρεμεί, και καταγάλανο ουρανό με μερικά λευκά σύννεφα για παιχνίδι.


Τουλάχιστον έτσι είναι για μένα το ιδανικό καλοκαίρι.


Ψέμματα, υπάρχει και η Αμοργός στο ιδανικό καλοκαίρι αλλά θα πρέπει να συμβιβαστώ

φέτος.


* * *


Τη Πέμπτη βρέθηκα στο Μουσείο Επιστημών, στο South Ken. Το πρώτο πράγμα που βλέπεις όταν μπαίνεις μέσα είναι μια πινακίδα που σε ενημερώνει ότι ζούμε σε μια εποχή όπου είναι δύσκολο να εξαφανιστείς ή να χαθείς. Έχουμε κινητά, συσκευές πλοήγησης, πιστωτικές κάρτες που θα σε εντοπίσουν ακόμη και στην Ανταρκτική (ειδικά αν χρωστάς). Δεν ξέρω αν την έχουν τοποθετήσει εκεί για απειλή, για ενημέρωση (ειδικά εδώ που από το σπίτι μου μέχρι το κέντρο, οι κάμερες με έχουν αποθανατίσει περίπου 3000 φορές- τις περισσότερες στο κακό μου προφίλ, ή αγουροξυπνημένο), ή για να σού δείξουν που έχει φτάσει η επιστήμη.


Όπως και να έχει το Μουσείο είναι συμπαθέστατο. Κάπως πιο ενδιαφέρον από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και με λιγότερα παιδάκια. Το καλύτερο ήταν ο δεύτερος όροφος (ίσως ήταν ο τρίτος, η μνήμη μου δεν με βοηθά τελευταία), ο οποίος ήταν αφιερωμένος στο ανθρώπινο γονιδίωμα. Εκεί έμαθα ότι υπάρχει καταγεγραμμένη φοβία στο μωβ χρώμα (ίσως το έχω αναφέρει πάλι, μού έκανε εντύπωση).



Βαδίζει μες στην ομορφιά
σαν τη νύχτα τόπων άνεφων κι ενάστρων ουρανών
κι όλες του σκότους οι χαρές και του φωτός
στα μάτια της και στη μορφή της συναντιούνται
(Lord Byron)



Σήμερα η μέρα ήταν αναζωγονητικά ήρεμη. Δεν έγραψα τίποτα για την πτυχιακή μου, παρά έκανα κάτι δουλειές που έπρεπε να κάνω, γράφτηκα επιτέλους γυμναστήριο, και μετά πήγα στο παρκάκι εδώ πιο πέρα και ξάπλωσα. Πήρα μια πετσέτα, λίγο νερό, τη μουσική μου και ένα βιβλίο.


Πιο πέρα ένα ζευγάρι (μοιάζουν και οι δύο σκανδιναβοί) χαίρεται τον ήλιο. Παραδίπλα ένας παππούς κάθεται σε ένα παγκάκι. Φαίνεται να είναι απομεινάρι της παλιάς βρεταννικής αυτοκρατορίας. Η κοπέλα δίπλα μου γράφει κάτι στον vaio της. Έχω μια απορία αλλά βάζω Sonic Youth και ξεχνιέμαι. Τα σύννεφα αλλάζουν θέση και σχήμα. Κάπως έτσι φθάνω να ακούω PJ Harvey καιThom Yorke, σε ένα κομμάτι από το stories from the city, stories from the city, το οποίο πολύ πρόσφατα απέκτησε νέο συνειρμό. Και δεν είμαι σίγουρος αν το μετάνοιωσα.


Θυμάμαι ένα live των Radiohead τον περασμένο Ιανουάριο. Και πόσο άλλαξαν τα πράγματα από τότε. Και πόσο αδύναμοι παρέμειναν μερικοί άνθρωποι από τότε. Σκέφτομαι ότι η αδυναμία, μαζί με την αγένεια, είναι δύο πράγματα που δεν συγχωρώ σε έναν άνθρωπο. ίσως είμαι σκληρός. Σίγουρα όμως είναι καλύτερο το ότι δεν θα κάνω παιδιά.


Ακούω το Lucky από το OK Computer και καταλαβαίνω για μια ακόμη φορά ότι δεν έχω ξεπεράσει ακόμη αυτόν τον δίσκο.


Ακολουθεί το numb από τους Portishead. Δεν θυμόμουν ότι το έχω βάλει στο mp3. Ίσως το έκανα ηθελημένα. Για να μην ξεχάσω. Λες και γίνεται. Ιανουάριος 2004. Κυριακή, την άλλη μέρα έδινα Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων. Ο Π. κι εγώ..


Διάφορα έντομα με επιβουλεύονται. Τίποτα το ιδιαίτερο δυστυχώς. Αραχνοειδή και μυρμήγκια. Τα διώχνω, δεν μου πάει να τα σκοτώσω.


Πιο πέρα ένα πουλί σκοτώνει ένα σκουλήκι. Μόνο σε ντοκιμαντέρ το είχα δει αυτό. Το χτυπάει πολλές φορές. Είναι νεκρό μα συνεχίζει να το χτυπάει. Δεν καταλαβαίνω γιατί χρειάζεται τόση βία.


Δεν καταλαβαίνω γιατί ακόμη δεν μάθαμε πώς να πέφτουμε.


Ίσως επειδή ο καθένας συναρμολογεί τα κομματάκια της ζωής του με τον δικό του τρόπο.

14 comments:

the boy with the arab strap said...

πολυ ομορφες εικονες , μουσικες και ταξιδιαρικες , ο ανθρωπος δεν θελει να εχει μνημη λολ . ακουω μπεθ γκιμπονς τωρα στο ραδιο , ειναι θεα !!!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

οι αναμνήσεις πάντως ίσως είναι η μόνη μας πατρίδα. κρίμα είναι να τις αρνούμαστε.. σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.. όσο για την Gibbons, σήμερα είχα στο σπίτι αφιέρωμα, άκουσα και τα 4 στο repeat.. έχει τόσο τέλεια φωνή.. καλό ξημέρωμα..

the passenger said...

λοιπόν ήδα λάιβ τον νικ κέηβ το σάββατο που μας πέρασε, αυτό που μου έβγαλε (πέρα από το κλασικό παπουδίστικο και μίζερο συναίσθημα ότι ροκάδες νέοι δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το digital τραίνο και ευτυχώς που υπάρχουν μερικοί παπούδες να μας θυμίσουν πως είναι το ροκ εν ρολ) είναι ένας άνθρωπος που έχει πέσει και έχει σηκωθεί τόσες πολλές φορές που τώρα τα πόδια του πρέπει να πατάνε τόσο γερά όσο πατάει ίσως ένας αρσιβαρίστας (βράχος σωστός ο νικόλας φίλε). τώρα, άσχετο, αλλά γιατί από τώρα προδιαθέτεις τον εαυτό σου με τον αν θα κάνεις ή όχι παιδιά; let it flow....

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

δεν με προδιαθέτω ακριβώς, αλλά υπάρχουν πολλοί λόγοι, από καταλληλότητα μέχρι πρακτικοί (boy meets boy και τα τοιαύτα, χιχι). είδα και στο blog σου την ανάρτηση για την Αμοργό :-) υπέροχη. ωραίο σχόλιο αυτό με το digital train.. κι εγώ το ίδιο αναρωτιέμαι. κάτι τυπάκια όπως ο cave, η harvey, η smith μάς έμειναν. :-)

the passenger said...

πω ρε φίλε, και η harvey μετράει. ειδικά το stories from the city stories from the sea είναι από τους αγαπημένους μου δίσκους ever!!!! αν καταφέρω θα πάω να τη δω, παίζει Δευτέρα 30 Ιουνίου στην Ελλάδα.....

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

το stories from the city stories from the sea το έχω αγαπήσει, όταν είχε βγει θυμάμαι με είχε αφήσει μαλάκα.. αλλά γαμώ το δεν θα είμαι Ελλάδα στη συναυλία και είναι μαλακία.. τόσα χρόνια περίμενα και τώρα που έφυγα ήλθε..

Anonymous said...

Δεν καταλαβαίνω γιατί ακόμη δεν μάθαμε πώς να πέφτουμε..apisteuta wraio....narco mou makari na eixa xrono na fiavazw ta post sou pio suxna alla oso paei kai trexw perissotero....mrt

greendim said...

Τόσο νέος και τόσο "ταλαντούχα" ευαίσθητος!...

Anonymous said...

http://www.youtube.com/watch?v=H7l0O7nCgmI

http://www.youtube.com/watch?v=w2cFEHM9yMw&feature=related

simera akoume auta ta asxeta metaxi tous......

mrt

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

MRT, σήμερα αναρωτιόμουν τι να κάνεις (πρέπει να προσέχω και το πολυπληθές αναγνωστικό μου κοινό, χιχι). ελπίζω να τρέχεις αλλά να πηγαίνουν όλα καλά :-) οι μουσικές επιλογές σου είναι πάλι όλα τα λεφτά, χιχι. εγώ έχω κολλήσει με το
http://www.youtube.com/watch?v=_fiMp3kC9-w
καλή μέρα να έχεις αύριο και όποτε μπορείς εδώ είμαι. να είσαι καλά!

Anonymous said...

http://www.youtube.com/watch?v=lZUR10uRCS4 esu ftais pou mou to emathes auto to lala den to ixera mexri pou mou to eipes esu!!! xxxexee!!! ante tetarti kiolas kala pame....kalo vradu mikre :)

MRT

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

greendim, σε ευχαριστώ πολύ, τα ειλικρινή λόγια είναι πάντα τα καλύτερα. να είσαι καλά και να προσέχεις. :-)

Anonymous said...

Hello Greek in London από Pink_Fish (όπως κατάλαβες, βαριέμαι να κάνω log in). Δε ξέρω, γιατί αλλά διαβάζοντας αυτό το ποστ θυμήθηκα αυτό το τραγουδάκι http://www.youtube.com/watch?v=FjGKCssgq_g&feature=related. χαιρετισμούς στη Λόντρα, τα Appletinis τι λένε? :) :)

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

καλό μου τι κάνεις; είχα τόσο καιρό να ακούσω το τραγουδάκι.. πάντα τα τραγουδάκια σου είναι επιτυχημένα :-) (το έβαλα και στο ποστ, αν πατήσεις πάνω στον τίτλο θα το βγάλει). σε άλλα, όλα καλά εδώ, άρχισα επιτέλους να γράφω την πτυχιακή, τα appletinis όλο και αυξάνονται, χιχι. γενικά είναι άπαιχτα.. να προσέχεις καλό μου! φιλιά!