Χιόνια στο καμπαναριό ν.2.0.10

Έχει ένα ενδιαφέρον να ξυπνάς το πρωί και να ανοίγεις το παραθυρο και να βλέπεις χιόνι, παντού. Περιέργως όλοι δείχνουν να κάνουν ό,τι κάνουν και τις μη χιονισμένες μέρες, με ένα παραπάνω στρώμα κάτω από το παλτό, ίσως.

Τη μια μέρα κάνει τόσο κρυό που είναι επώδυνο. Συνειδητοποιώ ότι ο ήχος που κάνουν τα παπούτσια μου στο φρέσκο χιόνι με κάνει να ανατριχιάζω- όπως πχ ο ήχος του μπαλονιού που τρίβεται. Περπατώντας στον πάγο νοιώθω μια αγαλίαση, ακουστικά τουλάχιστον.

Γλιστράω συνέχεια και περαστικοί μου χαμογελούν. Χαμογελάω κι εγώ. Πάντα θα με κάνει να χαμογελάω η ευκολία με την οποία εδώ ανταλλάσουμε ένα χαμόγελο όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Ή ακόμη και αν μοιραστείς τις ίδιες θέσεις στο μετρό, εκείνες τις 4 που είναι αντικριστές ανά ζεύγη, και καθήσεις, χαμογελάς για να χαιρετήσεις τους νέους σου γείτονες.

Ένα σκυλί τρέχει στο χιόνι και κυνηγάει μια μπάλα ενώ με το ζόρι προσπαθεί να ορθοποδήσει. Κάτι παιδιά πιο πέρα γεμίζουν τα παπούτσια ενός συμμαθητή τους με χιόνι και κάτι άλλα φτιάχνουν έναν λόφο από χιόνι.

Στη δουλειά κανείς δεν έχει όρεξη να κάνει κάτι παραγωγικό και τη μισή μέρα κοιτάμε έξω από το παράθυρο ενώ την άλλη μισή ανταλλάσουμε πληροφορίες για τους φοιτητές που μας μισούν. Ο καθένας μας προφανώς έχει μια νέμεση.

Στα διαλείμματα σχεδιάζουμε πώς θα ξεφορτωθούμε τον κάκτο που δεν αρέσει σε κανέναν μας ενώ ο βοηθός μου έρχεται πια στο γραφείο μου και μου μιλάει για το ποιους φοιτητές θεωρεί όμορφους.

Στο πρώτο πρόβλημα βρήκαμε λύση: μια μέρα που θα ανοίξουμε το παράθυρο, τυχαία θα σπρώξουμε τον κάκτο. Ουπς.

Για το δεύτερο δεν έχω σκεφτεί κάτι. Αλλά δεν παύει να μού φαίνεται σουρεαλιστικό όταν έρχεται στο γραφείο με το κασκόλ και το τσάι στο χέρι και μου λέει για τον φοιτητή με το όνομα Ιωάννης. Όταν του κάνω μαθήματα προφοράς νομίζω ότι αν συνδυάσουμε αυτά τα σενάρια, μαζί με κάτι συμβάντα στο δωμάτιο με το φωτοτυπικό, 22,000 φακέλους που μας παρέδωσαν μια μέρα επειδή έκανα λάθος στη παραγγελία, μια μικρή πλυμμήρα που εγώ προκάλεσα, έναν κροκόδειλο με τάσεις αυτοκτονίας, ένα φυτό ζόμπι, έναν φάκελο με βιολογικά όπλα και μια μέρα που ο R. άρχισε χωρίς λόγο να μού μιλάει στα γαλλικά θα κάνουμε ένα πολύ επιτυχημένο sitcom.

τραγούδι της ημέρας: porcupine tree- sentimental