Μετά το προηγούμενο ποστ/κατάθλιψη, είσαι τη Κυριακή το βράδυ σιγοτραγουδώντας το let's get out of this country των camera obscura, χαζεύοντας σπίτια στην Αθήνα, για να δεις πού έχουν πάει οι τιμές ακόμη και αν δεν έχεις σκοπό να γυρίσεις πίσω άμεσα. Το σπίτι πρέπει να έχει χώρο για το ποδήλατο (το είχα στην Αθήνα στα 20 μου, τοτε δεν φοβόμουν τίποτα) και φως.
Τότε έρχεται η ιδέα για το πώς θα δομήσεις το επόμενο κεφάλαιο, όλα φαίνεται να έχουν μια λογική συνέχεια και όλα θα πάνε καλά. Ο άνεμος φέρνει ένα φύλλο μέσα στο δωμάτιο και το ραδιόφωνο παίζει το tears for affairs το οποίο θα μπορούσε να είναι το soundtrack μιας ανοιξιάτικης νύχτας στο κέντρο της Αθήνας, σε ένα μπαλκόνι όπου λικνίζεσαι με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, αν δεν ήταν το soundtrack μιας φθινοπωρινής νύχτας στο Λονδίνο χαζεύοντας έξω από το παράθυρο που αφήνει λίγο κρύο να μπει. Αλλά έχει μια υπέροχη ηρεμία έξω.
Στα Δυτικά του Λονδίνου, μετά τις 12 το βράδυ.
τραγούδι της νύχτας- όποιο θέλει ο καθένας σας (αλλά μοιραστείτε το αν έχετε όρεξη)
14 comments:
τατάάάν! επιφάνεια ;) το ποδήλατο είναι ακόμα καλή λύση :)
...μιας και η καθημερινότητα έχει αρκετές στιγμές που αξίζουν στέλνω ένα κομμάτι που μου είχε κάνει παρέα σε παλιότερο ποστ μου αλλά παραμένει αγαπημένο...
http://www.youtube.com/watch?v=UmoVNCsPv1k
there can be only one music.
http://www.youtube.com/watch?v=sMUXUQpPdaE
Οι καλλίτερες ιδέες έτσι στα ξαφνικά έρχονται και σε μένα. Κυρίως όταν περπατάω σε ήσυχους, σκοτεινούς δρόμους. Και κάνουν τα πάντα να φαντάζουν εύκολα κι αυτονόητα.
Μόλις γύρισα από μια βόλτα στις γειτονιές των παιδικών μου χρόνων...
http://www.youtube.com/watch?v=6EvMYxgrgx8
εξ ιταλίας τα παιδιά με αγάπη
ferdinand and miranda, ναι, έτσι είμαι εγώ, εκεί που έπεσα, να'μαι πάλι :-)
το ποδήλατο στην Αθήνα πάλι, εδώ φοβάμαι..
έζακ, πολύ καλό τραγούδι- και το βιντεάκι με τον Φέλιξ :-)
μάλερ, σε αυτό το μπλογκ αγαπάμε τον Μπαχ. Πολύ.
φώτη, εμένα πάλι τα περισσότερα στο μετρό μού έρχονται. πρέπει να το κάνω ποστ κι αυτό. καλά, καμμια φορά και στο σπίτι αλλά στο μετρό πάντα είμαι καλά!
σ'αυτές τις γειτονιές που λες έχω να πάω από τα παιδικά μου χρόνια..
τοβενίτο, εγώ πειράζει που όσον αφορά στην Ιταλία έχω μείνει στα χρόνια του Φελίνι;
τσου, δεν πειράζει.
απλά κάποια στιγμή θα σε προσγειώσω στην ιταλία του μπερλουσκόνι! χαχα!
μην τρομάξεις!εγώ σε προειδοποίησα!
α, σε παρακαλώ όχι τέτοια εδώ! :-ρ
μπες λίγο ρε συ msn
(μετά σβήστο το σχόλιο είναι άχρηστο
)
gia tin Athina to elega :) den exei allaksei kai toso polu to topio :) ta paralene ;)
Post a Comment