Το βράδυ απόψε είναι γλυκό.
Βοηθάει κι ο βοριάς,
Που κουβαλά τη θύμησή σου,
Αφού εσύ, να μην απαντήσεις
Αποφάσισες.
Αποφάσισες, την ευχή για αντάμωμα
Να πάρεις πίσω,
Σαν ελαττωματικό κομμάτι
Της μηχανής που θα
Μας βοηθούσε την άβυσσο να διασχίσουμε.
Την ίδια άβυσσο που τώρα μας χωρίζει.
Το εμείς, τελικά,
Πληθυντικός του εγώ.
Απλή γραμματική
Που κατάργησες με τα μάτια.
Μάτια χωρίς βλέμματα,
Γιατί λείπουν οι προθέσεις
Ταξίδι για τα ψέματα.
Είκοσι χρόνια πίστευα
Ότι πόνος είναι η προσμονή.
Είναι η άφιξη.
Με του χρόνου το συμπαγές το είναι,
Βάφω με χρώματα τη μέρα που ξυπνά
Για να θυμάμαι.
Τρίτη μέρα που ξεχνάς.
Βοηθάει κι ο βοριάς,
Που κουβαλά τη θύμησή σου,
Αφού εσύ, να μην απαντήσεις
Αποφάσισες.
Αποφάσισες, την ευχή για αντάμωμα
Να πάρεις πίσω,
Σαν ελαττωματικό κομμάτι
Της μηχανής που θα
Μας βοηθούσε την άβυσσο να διασχίσουμε.
Την ίδια άβυσσο που τώρα μας χωρίζει.
Το εμείς, τελικά,
Πληθυντικός του εγώ.
Απλή γραμματική
Που κατάργησες με τα μάτια.
Μάτια χωρίς βλέμματα,
Γιατί λείπουν οι προθέσεις
Ταξίδι για τα ψέματα.
Είκοσι χρόνια πίστευα
Ότι πόνος είναι η προσμονή.
Είναι η άφιξη.
Με του χρόνου το συμπαγές το είναι,
Βάφω με χρώματα τη μέρα που ξυπνά
Για να θυμάμαι.
Τρίτη μέρα που ξεχνάς.
No comments:
Post a Comment