Delicta Juventutis Meae

Εν είδη ημερολογίου,
Λίγους στίχους αφήνω
Σαν διαθήκη μιας εντύπωσης:

Και πάλι αναπάντητα αφήνει
Τα ερωτήματα του έρωτά μου
Η πολυάσχολη αμφιβολία
Της ζωής σου.

Και εγώ, στη δευτερολογία
Της εξομολόγησής μου
Την ανάγκη μου,
Με στίχους ταξιδεύω

Για να βρουν εσένα,
Και με τις μουσικές
Σου
Στο ταξίδι σου να τους καις.

Μέχρι να έλθεις κοντά μου
Ένα μελαγχολικό
Του Οκτώβρη πρωινό
Για να σε αντικρίσω
Όπως ο χρησμός
Των λόγων σου προστάζει.

Μα φοβάμαι ότι
Ο χρησμός θα επαληθευτεί,
Και συναντήσεις θα υπάρξουν,
Βωβές συναντήσεις,
στη διαύγεια του τίποτα.