Bicameral Heirlooms

15 εικόνες από μια Λονδρέζικη άνοιξη

1. να ακούς fever ray χορεύοντας σε έναν παλιό σταύλο

2. η ξαφνική συνειδητοποίηση ότι το εξωφρενικά γοητευτικό αγόρι με το καρώ πουκάμισο στο μετρό είναι με αμφεταμίνες και μπύρα αλλά ακόμη ευγενικό όταν σε ρωτάει πώς να πάει στο Camden- βρισκόμενος κάτω από μια ταμπέλα που λέει, ξεκάθαρα, Camden Town.

3. η βροχή, αυτό το όμορφα βρεταννικό drizzle που πέφτει εκεί που δεν το περιμένεις για λίγα λεπτά και όλα είναι βρεγμένα σαν το Λονδίνο που σού έμαθε η pop culture.

4. να ακούς το be the one του Moby περιμένοντας τον ίδιο τον Moby.

5. να μην βλέπεις τον Moby γιατί το τελευταίο μετρό φεύγει.

6. ο ήχος ενός ταξί που πλησιάζει το σπίτι σου στις 3 το πρωί σε μια άδεια γειτονιά. Και μετά τα γρήγορα βήματα στη σκάλα, το κλειδί στη πόρτα, και ένα γνώριμο πρόσωπο. Ένα thank you στον οδηγό και μετά τσιμπιέσαι.

7. στο Barbican έχει κάτι από 1960, ίσως τα χρώματα, ίσως η μοκέτα. Μια παράσταση σαν show του MacQueen, μια ηθοποιός μάς βγάζει φωτογραφίες και ακολουθεί μια μια υπέροχη παράσταση.

8. Στο ανοιχτό θέατρο στο Regent's Park βλέπουμε μια παράσταση από ένα βίβλιο που όταν το διάβασα στα 14 με έκανε να αμφισβητώ την ανθρώπινη φύση. Τα φύλλα στα δέντρα έκαναν έναν υπέροχο ήχο ενώ μετά, το περπάτημα μέσα από το πάρκο και τη λίμνη του μας κάνει να συζητάμε την ομορφιά του να μένεις στο Λονδίνο και να το ξέρεις σας σπίτι σου.

9. κάτι τυχαίες στιγμές όπου συνειδητοποιείς ότι με τους φίλους σου είσαι τόσο κοντά ώστε λέτε τα ίδια πράγματα ταυτόχρονα χωρίς να ξέρετε γιατί.

10. ένα πρωί στο Βρεταννικό Μουσείο, τα μάρμαρα του Παρθενώνα, κάτι μούμιες και άλλα εκθέματα που βρίσκονται σε ανοιχτό διάλογο με το Βερολίνο, γνωστό και ως ταξίδι ζωής.

11. το Shard από κοντά.

12. ένας περίπατος στη Tate Modern και μια ερωτική εξομολόγηση στο, πιθανότατα, πιο όμορφο κτήριο του Λονδίνου.

13. Ο πορτοκαλί ήλιος στο σούρουπο στη Millennium Bridge την ώρα που φυσάει και μυρίζει το νερό και όλα αυτά να θυμίζουν Σίφνο (!).

14. να γυρνάς σπίτι και να είναι χάραμα.

15. ένα βράδυ στο Shoreditch με απρόσμενα επιτυχημένο outfit, απροσδόκητα πολλούς έλληνες στο δρόμο, μια οθόνη να παίζει το pulp fiction, κρανία αιγοπροβάτων (!) στο φωτιστικό του πιο απαίσιου μαγαζιού που έχω δει στο Λονδίνο. Αλλά είχε fun.

τραγούδι της ημέρας- Moby- everloving