Monday 16 February 2009

In our darkest hours


ένα βράδυ με τη Ρ. στο βινύλιο μετά από 5 κοκτειλ στο pop. ρεζίλι είχαμε γίνει. αλλά χορέψαμε και ήταν υπέροχα.

το τελευταίο μου Σάββατο στην Αθήνα , με τη Ρ. να μην βρίσκουμε που να κάτσουμε και τελικά να τη βγάζουμε σε ένα παγκάκι. όπως στα φοιτητικά μας χρόνια.

το καλή τύχη που μού είπε.

το τελευταίο μου βράδυ στην Αθήνα με τη Δ. σε συναυλία του Μάλαμα με τον Ιωαννίδη.

Στη Piazza Venezia να περνάω το δρόμο κοιτώντας ανάποδα και να μου κρατάς το χέρι, μήπως πάθω τίποτα.

το πρώτο μας στήσιμο σκηνής στη Σέριφο με τη Ρ.
το ότι άντεξε.

η πρώτη φορά που με έπεισε (ξέρει αυτός) να φάω μελιτζάνες. σε ένα ισπανικό εστιατόριο. επειδή με τάισε.

η Αμοργός. απλά (θα ακολουθήσει ολόκληρο ποστ)

ένα απόγευμα με τη Χ. στο Baires. και μετά στο 2.

ένα βράδυ με τη Χ. και την Α. να γυρίζουμε την Αθήνα. Και το πρώτο μου βρώμικο στη Μαβίλη.

το πρώτο ενοίκιό μου που πλήρωσα με δικά μου λεφτά.

το πρώτο καλοσώρισμα στο Παρίσι από μια πινακίδα στον περιφερειακό.

το πρώτο βράδυ μου στο Λονδίνο. μετά απο 8 ποτήρια. για να ξεχάσω γιατί ήλθα. ή να θυμηθώ.

η πρώτη φορά που είδα το Λονδίνο από ψηλά. Το 'που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό;' που σκέφτηκα. ο σταθμός του Earl's Court που ήταν ο πρώτος που είδα στο Λονδίνο και αναρωτιόμουν που πάω. Και τελικά, ένα χρόνο μετά τη πρώτη εκείνη φορά, έγινε γειτονιά μου.

το πρώτο μου rockwave με τους placebo.

Λυκαβηττός, 2003. ο Brian κατεβαίνει από τη σκηνή και με αγγίζει (δεν εννοώ ότι κατέβηκε για μένα, προς θεού).

εκείνο το βράδυ στην Κίρκη που με ρώτησες πώς πάνε στην Αεροπαγίτου. και το επόμενο που πήγαμε μαζί.

όταν παραιτήθηκα!

μια gallery στο Mayfair και ένας πίνακας του Lucian Freud

το πρώτο βιβλίο που έβγαλα.

η Β. που ένα βράδυ που είχαμε όλοι πιει, όταν ο αστυνομικός ειρωνικά της είπε ότι θέλει το δίπλωμα της, εκείνο το τετράγωνο με τη «φάτσα» της πάνω, τού έδωσε το καθρεφτάκι της.

η Ακρόπολη, μεσημέρι Κυριακής. με ήλιο. πριν από χρόνια. να φαίνεται από μακριά, μέσα σε ένα τρόλλευ που κατεβαίνει την Πατησίων, στα ηχεία του οποίου παίζει το soundtrack από τα μαθήματα πιάνου (κι όμως!!)

η Πανεπιστημίου τη νύχτα. πάντα.

το Αιγαίο τη νύχτα. οπουδήποτε.

18 comments:

Μεθυσμένη Καρδιά said...

ΣΕ ΑΓΓΙΞΕ Ο BRIAN?ΣΕ ΜΙΣΩΩΩΩ!!!

Ο ψεύτικος Πέτρος said...

"You can watch the world devoured in it's pain"?
and stay clear

stella said...

εμεινα στο πρωτο βιβλιο!
για δωσε λεπτομεριες!!


καλη εβδομαδα!

Anonymous said...

πολλές κι όμορφες οι αναμνήσεις σου, ναυτιλάκο. το παρίσι, το αιγαίο, όλα! στέκομαι κι εγώ στο βιβλίο. δώσε λεπτομέρειες οπωσδήποτε! κάνε την ανάρτηση για την Αμοργό, ξέρεις τα συναισθήματά μου για το νησάκι αυτό. μας μελαγχολούν οι αναμνήσεις. εγώ αυτό παρατηρώ κάθε φορά που σκέφτομαι διάφορα τέτοια μικρά πραγματάκια. που, στην τελική, δεν είναι καθόλου, μα καθόλου, μικρά! καλημερούδια!

apparos said...

ο τίτλος μου θύμισε το Watchmen :P

γλυκιές αναμνήσεις!

tovenito said...

σαν μικρές στιγμές ευτυχίας.
η αμοργός είναι το αγαπημένο μου νησί χωρίς να έχω πάει ποτέ! και τι δεν θα δινα για αυτή τη θέα στο απέραντο γαλάζιο!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

μεθυσμένη καρδιά, ω ναι και είμαι πολύ περήφανος. αλλά δεν κάναμε τίποτα, αλήθεια :-)

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

Πέτρο.. πραγματικά, πού το κατάλαβες; 3 λέξεις έβαλα μόνο..

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

stella, καλησπέρες!! ένα μικρό βιβλίο ήταν για την παράνομη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων και πώς αντιμετωπίζεται από τα ελληνικά ΜΜΕ (αυτό ήταν μια πονεμένη ιστορία)...

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

Σκρούτζι, μικρά δεν είναι ούτε κατά διάνοια. κάτι τέτοια μας κάνουν ό,τι είμαστε. πάντως για τη μελαγχολία έχεις δίκιο.. αλλά αφού τα ζήσαμε αυτά καλά είμαστε..

το ποστάκι θα γίνει, άυριο αν δεν κάνω τίποτα άλλο..

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

apparos, από το τραγούδι του soundtrack είναι, γι αυτό. καλά, έχω προσεκτικό κοινό πάντως, :-ρ

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

tovenito, είναι το απίστευτο μέρος! δεν έχει ιδέα, και μαζί με το Λονδίνο είναι θέματα που μπορούν να με κάνουν να μιλάω για ώρες. και ώρες.

ματς!

Antoine said...

Brain ΘΕΟΣ!
Τουλάχιστον πήρες κάτι αναμνηστικό από πάνω του;;;

Θέλω φωτογραφίες!!!!!!!!!!!!!!!!
Και από Ιούνιο θα έχουμε καινούργιο άλμπουμ με νέα τέλεια τραγουδάκια που θα τα ακούμε από το πρωί ως το βράδυ! Ελπίζω ο νέος ντράμερ να είναι καλός και έρθουν γρήγορα στο Greece για καμιά συναυλία!

Υ.Γ. Έλεος με τον Freud. Ο Fischl είναι καλύτερος...

Vam33 said...

Εξαιρετικό!Υπέροχες αναμνήσεις.Καλημέρα!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

antoine, δεν είναι τόσο ο Freud όσο αυτά που μού θυμίζει όποτε περνάω από εκεί..

Ελλάδα θα έλθουν, κάτι άκουσα σε έναν σταθμό. το αλμπουμ κι εγώ το περιμένω, αμαν!!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

Vam33, καλησπέρες!! ευχαριστώ :-)

ελπίζω να είσαι κι εσύ καλά (και οι 90's αναμνησεις σου).

PN said...

Μικρές, λοιπόν, στιγμές με τις οποίες ξεπληρώσαμε την παρελθούσα και μελλοντική μας ευτυχία!! Μπορεί στις πιο σκοτεινές μας ώρες, αλλά η λάμψη τους και η διάρκειά της είναι τόσο μα τόσο σημαντική...!!!!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

VK, well, είναι περισσότερο αναμνήσεις για εκείνες τις ώρες που δεν θες.. και σκέφτεσαι κάτι άλλο για να ξεχάσεις..