Dear Diary....

Αγαπητό ημερολόγιο,

καλώς με βρήκες (κι ας μη με έξαχνες). Αποφάσισα να εγκαινιάσω μια νέα ενότητα στο πολύπαθο μπλογκ μου (η άλλη θα είναι μια με μαγειρική και έχω και άλλη μία με καταναλωτικές συμβουλές). Αυτή η ενότητα λοιπόν είσαι εσύ. Θα λέω όοοο,τι συμβαίνει σε μια μέρα. Το πιο πιθανό είναι να κρατήσει δύο μέρες αυτό, αλλά τουλάχιστον προσπάθησα. Ποτέ δεν ξέρεις.

Που λες, σήμερα ήταν ήσυχη μέρα. Ξύπνησα το πρωί με το γνωστό sms και άνοιξα το λευκό μου λαπτοπ. Από τις 9 το πρωί που συνέβη αυτό, στη μία κατάφερα να στρωθώ να διαβάσω λίγο γιατί έχω και μια διατριβή να γράψω (μ'αρέσει που το λέω έτσι- διατριβή- το λες και γεμίζει το στόμα σου). Έχω να κάνω την εξής παρατήρηση: από τότε που ξεκίνησα το διδακτορικό, έχουν αυξηθεί δύο πράγματα στη ζωή μου. Η κατανάλωση σοκολάτας, και η κατανάλωση λευκού κρασιού. Το πρώτο το λύσαμε. Είπα στον συγκάτοικό μου, όταν βλέπει σοκολάτες στο ντουλάπι μου, να τις παίρνει και να τις μοιράζει στα παιδάκια της γειτονίας, σαν να έχουμε Χάλοουιν κάθε μέρα. Το δεύτερο δεν το έχω λύσει ακόμη, και ούτε θέλω. Το αλκοόλ, μια μέρα, θα σώσει τον κόσμο, το έχω πει (σημ. να θυμηθώ στη στήλη με τις καταναλωτικές συμβουλές να γράψω πώς επιλέγεις το σωστό κρασί, πήξαμε στις μαλακίες από την Αυστραλία σε αυτή τη χώρα).

Πού ημούν; Α, ναι, αφού διάβασα μισή ώρα, έκανα μπάνιο και βγήκα βόλτα. Φυσικά ντύθηκε ακατάλληλα και ξεπάγιασα. Αλλά, δεν έφταιγα εγώ. Τα τελευταία 10 χρόνια, έχω ένα συγκεκριμένο σύστημα για να ντύνομαι. Αφενός τακτοποιώ όλα μου τα ρούχα ανά χρώματα ώστε να μη τα ψάχνω από εδώ και από εκεί, αφετέρου, κάθε πρωί ανοίγω το παράθυρο και βγάζω το χερι μου έξω για να δω τι κρύο έχει. Αυτό έκανα και σήμερα λοιπόν, αλλά δεν πέτυχε, όπως δεν έχει πετύχει ποτέ εξάλλου τα τελευταία χρόνια. Γιατί να πετύχει σήμερα.

Το θέμα λοιπόν είναι ότι ξεπάγιασα μέχρι να φτάσω στο ταπεινό καφέ και να παραγγείλω ένα τσάι με το γάλα του και μια creme brullee aux framboises. Το οποίο, με διαφώτισε, όπως μόνο το φαγητό μπορεί να σε διαφωτίσει. Λοιπόν, οι Άγγλοι, δεν ξέρουν καμμια άλλη γλώσσα εκτός από τη δική τους. Γιατί ενώ το γλυκάκι έγραφε φράουλα, είχε στη πραγματικότητα βατόμουρα. Τα οποία τα αγαπάω, αλλά δεν ταιριάζουν! Ουφ.

Μετά από αυτό γύρισα σπίτι, δεν θα το κρύψω. Και από τότε γράφω τη διατριβή που προανέφερα και έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Αυτή τη στιγμή είμαι στη 4,672ή λέξη (μη φωνάζεις, στο πρώτο μήνα είμαι, θα τα πάω καλύτερα μετά).

Τώρα σ'αφήνω, αφενός επειδή έχω δουλειά, αφετέρου επειδή συνειδητοποιώ ότι δεν το έχω με τα ανάλαφρα χιουμοριστικά κείμενα. Ουφ! ίσως χώσω κάπου και άλλη μία ενότητα με νομικές συμβουλές. Αν είσαι έγκυος, γκέι, άθεος κτλ κτλ και απολύθηκες γι αυτό, μπορώ να σε κάνω να ξαναπροσληφθείς, και να πάρεις και αποζημίωση (κανονίζω επίσης να γίνει μόνο το δεύτερο αν δεν θες να ξαναγυρίσεις στο κωλοχανίο που σε έδιωξε αφού ούτως ή άλλως όλοι θα σε μισούν εκεί μέσα).

Cheerio!