Tuesday 14 September 2010

M7


Να περπατάς. Να περπατάς στο Λονδίνο σαν να είναι δικό σου. Να βγαίνεις από το γραφείο και να περνάς τον δρόμο με το φανάρι κόκκινο. Στο δρόμο να συνειδητοποιείς ότι δεν βιάζεσαι και να χαίρεσαι το ότι είσαι στη Κingsway ένα απόγευμα, πηγαίνοντας στο Holborn.

Και το φωτάκι του blackberry στο κόκκινο.

στο μετρό να πιάνεσαι, από τη χειρολαβή να πιάνεσαι, σαν πειρατής που κρατιέται όταν αγριεύει το κύμα. να πηδάς το κενό και να μπαίνεις πριν κλείσει η πόρτα. ο διπλανός να κάνει λίγο χώρο για να μπεις κι εσύ.

'Ευχαριστώ'.

Να κατεβαίνεις και να ανοίγεις την ομπρέλλα για λίγο, μέχρι να ψιχαλίζει απλά. Να κάθεσαι έξω από το υπόστεγο απλά για να σε χτυπάει λίγο το νερό της βροχής. Να περιμένεις και να βλέπεις τον ζωγραφισμένο τοίχο στο σπιτάκι απέναντι, με τους πολύχρωμους κύκλους να καλύπτουν την πλαινή πλευρά, δείγμα της δικής μας αστικής κουλτούρας.

Ποτέ δεν το έχω κάνει αλλά αρκεί που είμαστε στην ίδια πόλη και τη μοιραζόμαστε.

Μια ξαφνική ερώτηση για ένα άρωμα που νόμιζες ότι κανείς δεν μύριζε.

για τις επόμενες 3 ώρες τίποτα άλλο δεν φαίνεται να έχει σημασία.

μόνο ότι μοιράζεσαι τη πόλη για αυτό το βράδυ. και για το επόμενο.


και..

και...

τραγούδι της ημέρας παραμένει το suburban war των arcade fire το οποίο δεν έχω πάψει να ακούω και με έκανε να θέλω να κλάψω όταν το άκουσα για πρώτη φορά.

14 comments:

Pink_Fish said...

Υπέροχο άρωμα παρεπιμπτόντως :)

δημήτρης said...

Σαν ταινία μικρού μήκους.... ωραίο σκηνικό, ωραία αίσθηση!

tovenito said...

τι άρωμα φοράς πια;
μέλι έχει;

την δάγκωσες;
χρειάζομαι εσωτερική πληροφόρηση!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

pinkaki, δεν είχα καταλάβει ότι ήταν γνωστό.. αλλά εγώ το αγαπάω!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

δημήτρη, ευχαριστώ :)

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

τοβενίτο, το άρωμα του τίτλου.
και κάνω θραύση!

Appelsinpigen said...

τι ομορφα που τα λες.
ποσο αγαπημενο το Λονδινο

κι η οπτικη σου ομορφη.

οταν βλεπεις την καθημερινοτητα με τοσα χρωματα, τοσο ομορφη ισως ειναι και πιο ευκολο να ερχεσαι πιο κοντα στην πιθανή ευτυχία....

παρατείνει τη διάρκεια της λάμψης :)

καλο σου βράδυ....

fvasileiou said...

H πόλη είναι δικιά σου, ο κόσμος είναι δικός σου, Ναυτίλε. Και δεν μπορεί να οφείλεται αυτό μόνο στο Λονδίνο, την διατριβή ή τη δουλειά: Αγαπάς και αγαπιέσαι μου φαίνεται στον πιο απόλυτο βαθμό...

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

appelsinpiken
μού πήρε κάποια χρόνια αλλά την παρέτεινα, χεχε.

ευχαριστώ για το καλό σχόλιο :)

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

φώτη, στη διατριβή σίγουρα γιατί είμαι σε τέλμα!
για αγάπη δεν ξέρω, απλά είδα τη καθημερίνότητά μου άλλιως..

man about town said...

Σε διαβαζω και σκεφτομαι αν εχουν διασταυρωθει οι δρομοι μας :-)

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

πολύ πιθανό.. πολύ.

Vam33 said...

Ζηλεύω το λέω συνέχεια...

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

vam για εσάς δουλεύω, χοχο.