Sunday 24 January 2010

Σε δύο χρόνους


Όλο το βράδυ απόψε ακούω ένα τραγούδι. Είναι από ένα δισκάκι που είχε κυκλοφορήσει πριν χρόνια, μετά από μια εκδήλωση στο παλιό πανεπιστήμιο, στη Πλάκα. 10 (αν θυμάμαι καλά) τραγουδιστές είχαν μελοποιήσει ποιήματα του Παλαμά. Δεν θα πω ψέμματα, ο Παλαμάς δεν είναι από τους αγαπημένους μου ποιητές.

Ίσως είναι που αυτό το ποίημα μιλάει για μια θάλασσα. Νομίζω είναι πολύ γνωστή η αδυναμία που έχω στη θάλασσα.

Το έχω βάλει σε σύνδεσμο στον τίτλο.

Και με αυτό το τραγούδι θυμήθηκα κάτι. Το νησί που άφησα πέρσι πίσω μου. Και ήλθα στο άλλο μου νησί. Θυμάμαι τη γεύση του αλατιού στο μπράτσο και τα λευκά σεντόνια. Τα μπλε παντζούρια. Τα ζωγραφισμένα σκαλοπάτια με τη λευκή μπογιά. Τον αέρα τη νύχτα. Την άμμο.

*************************

Γυρίζοντας έβαλα τα βιβλία στη θέση τους και μια φωτογραφία στη θέση της. Στο ραδιόφωνο έπαιζε μια μοναξιά.

Το δωμάτιό μου έκανε βόλτες στη γειτονιά. Σαν πάνω σε μια αρχαία θάλασσα, όχι ότι ποτέ γνώρισε άλλη. Κάποιοι, απέναντι, είχαν πάρτυ. Άλλοι ήταν μόνοι τους. Άραγε η μοναξιά να μεταφράζεται το ίδιο εδώ; Κατέβηκα σε έναν ημικυκλικό δρόμο. Ήταν γεμάτος δέντρα. Πάτησα στα χώματά τους, μαλακά ήταν, και ανέβηκα.

Μού μύρισε βασιλικός σε τενεκαδάκι φέτας. Θα μπορούσε να ήταν υπέροχο. Αν δεν ήταν ιδέα μου.

*******************

Θυμάμαι ένα μονοπάτι που έβγαζε στη παραλία. Σε ανάγκασα να γυρίσουμε πίσω γιατί ήταν στενό και σε ύψος και έχω υψοφοβία. Και γυρίσαμε. Κάθε φορά λέω να το κάνω και όταν πάω να αρπάξω την ευκαιρία, χάνεται.

Θυμάμαι τη νύχτα να πέφτει. Κάπου μεταξύ σπιτιού και Χώρας, με τα πόδια. Με τα βουνά του νησιού να μεγαλώνουν και καθώς να τα περνάμε να μού λες 'Μετά από αυτό θα δούμε τα φώτα της Χώρας'. Θυμάμαι τον αέρα εκεί. Την ερημιά. ήταν σχεδόν μαγικό. Καμμια κίνηση στα καταστρώματα.



***************************

Κουρασμένος από το ταξίδι στη γειτονιά έπεσα να κοιμηθώ. Άκουγα το μετρό να περνάει και καθώς με έπαιρνε ο ύπνος άκουγα κάτι διαφορετικό: τη θάλασσα να σκάει, χαμηλά, μερικούς ορόφους κάτω. Και ήθελα να κατέβω να διεκδικήσω τη θέση που μού ανήκει.

*********************

Θυμάμαι πώς ο ήλιος που έπεφτε έδειχνε διαφορετικός στο νησί.

Σημ: Νομίζω ότι όλο αυτό γραφτηκε αφενός λόγω μιας ηλίθιας ιδέας που μού κάρφωσαν στο μυαλό, αφετέρου λόγω προσμονής. Δεν ξέρω πώς τα συνέδεσα αυτά τα δύο, τόσο ανόμοια πράγματα, μα βγήκε αυτό.

18 comments:

tovenito said...

θάλασσα θάλασσα τι μου χεις κάνει,
για σένα έχασα κάθε λιμάνι..

ζωγραφίζω μιλάμε, ζωγραφίζω!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

βρε, ο σκοπός είναι να εκθειάσεις εμένα!

U.S. said...

παντα η θαλασσα αφηνει κατι πισω. Αναμνησεις απο καλες και ομορφες στιγμες..σε δυο χρονους..καλημερα και καλη εβδομαδα..

Pink_Fish said...

το καλοκαίρι μ' αρέσει ν' αποκοιμιέμαι με τον ήχο του κύματος. Δε μπορώ να φανταστώ ωραιότερο ήχο. Πάντα με μαγεύει. Να είσαι (ή μάλλον, να είστε) καλά! Και να ξαναβρείτε τη θάλασσα που αφήσατε πέρυσι :)

ezakmyworld said...

...αυτές οι ηλίθιες ιδέες τελικά δημιουργούν απίστευτες σκέψεις...να πω πάντα τέτοια?...:)...

fvasileiou said...

Το έχω το δισκάκι που λες: Δεν είναι σπουδαίο -αμφιβάλλω αν το έχω ακούσει μέχρι το τέλος έστω και μια φορά.
Το λέω γιατί νομίζω ότι είναι το βράδυ που ένωσε τους δυο χρόνους. Η θάλασσα που κρύβεις μέσα σου και βρήκε την ρωγμή να ξεχειλίσει.

Καλή βδομάδα!

xryc agripnia said...

Πονουσα με τις φωτογραφιες του Νησιου (μου) τωρα θα ποναω και με τις περιφραφες σου?

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

σκρουντζάκο, πέρασε άλλη μια βδομάδα, είδες, χεχε. καλή μας (νέα) εβδομάδα!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

πινκάκι, θέλω θάλασσα, αυτό έχω να πω! όλη μέρα στο γραφείο αυτό σκεφτόμουν σήμερα.. ουφ.

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

εζακ, δεν ήταν καλές ιδέες, ασ'το καλύτερα..

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

φώτη, ναι, κι εγώ μόνο αυτό το τραγουδάκι ακούω να σου πω την αλήθεια. με τα άλλα ποτέ δεν κόλλησα.

αλλά μάλλον ήταν αφορμή, παρά αιτία, ναι..

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

archive, δεν το ήθελα, συγγνώμη :-)

man about town said...

Bonsoir mon petit prince de l'origine grecque!ça va?
http://www.youtube.com/watch?v=fd_nopTFuZA&feature=fvw

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

man about (london)town, μού έφτιαξε τη μέρα αυτό το πρωί, το είχα βάλει στη δουλειά και σιγοτραγουδούσα (μέχρι που με πήραν χαμπάρι).
merci!

Vam33 said...

Καλοκαίρι στην καρδιά του χειμώνα.Όμορφο κείμενο .Καλημέρες

Kος Μηδενικός said...

Ναι, ναι, είσαι καταπλήκτικός και τα λες τέλεια (σε εκθειάζω καλέ τώρα...αμάν...ντιπ δεν καταλαβαίνεις)...χαχαχαχαχ!!! Άντε να έρθει το καλοκαιράκι και να με βρει ζευγαρωμένο (έστω και για καλοκαίρι μόνο...πόσο απελπισμένος;;; χαχαχαχα) να κάνω βόλτες σε καμιά παραλία!!!!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

Vam, ευχαριστούμε, ευχαριστούμε :-)

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

zeropoint, έτσι, πεσ'τα να τα ακούν μερικοί, χεχε.

σε παραλία να πας όπως και να έχει!! είναι τέλεια (μου λείπει..)