Tuesday 6 October 2009

One happy cloud over a house in West London


Αποφάσισα να γράψω κάτι χαρούμενο σήμερα, όπως έκανα παλιά. Αυτό έκανε και το blog αυτό διάσημο εξάλλου (χοχο). Ναι ξέρω ότι όλοι έρχονται εδώ για τα ποιηματάκια αλλά κατά βάθος θέλουν εκείνα τα παλιά κείμενα με Λονδρέζικες περιπέτειες (από αυτές δεν έχω πολλές, μετά από αναρίθμητα εν δυνάμει ατυχήματα με λεωφορεία- αυτά με το έξτρα πάτωμα, όχι τα απλά, ποδήλατα, αυτοκίνητα και έναν πεζό απόφάσισα να κυκλοφορώ λιγότερο).

Ο άλλος λόγος που αποφάσισα να γράψω κάτι χαρούμενο είναι επειδή είμαι στις καλές μου σήμερα και επειδή αυτό δεν θα κρατήσει πολύ, είπα να το εκμεταλλευτώ.

Το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να προσπαθήσω να θυμηθώ τι κάνω αυτές τις μέρες. Βασικά εδώ ο καιρός δεν είναι πολύ καλός ομολογώ. Δεν είναι και τελείώς χάλια αλλά πάνε οι μέρες που πηγαίναμε στα πάρκα με τα καλαθάκια μας και τρώγαμε τρίγωνα τοστάκια διαβάζοντας Virginia Woolf, αποφεύγοντας ταυτόχρονα τυχόν επιθέσεις από σκιουράκια που επιβουλεύονταν τα προαναφερθέντα τοστάκια και πετώντας πετρούλες στις λίμνες, κάνοντας 'γκελ'.

Στο πάρκο κοντά στο σπίτι μου, κάπου στο εξωτικό Δυτικό Λονδίνο, η μισή επιφάνεια έχει γίνει πορτοκαλί από τα πεσμένα φύλλα και αυτό είναι τέλειο.

Διάβασα και για τις εκλογές σε μια εφημερίδα (για κάποιο λόγο αρνούμαι να διαβάζω νέα στο ίντερνετ και ας έχουμε, σχεδόν, 2010) και εντυπωσιάστηκα. όχι τόσο με το αποτέλεσμα αλλά με το ότι ο καραντζαφέρης (αρνούμαι να βάλω κεφαλαίο κ) μπήκε πάλι στη βουλή. Πάντως, νομίζω ο πιο χαρούμενος άνθρωπος εκείνο το βράδυ ήταν ο καραμανλής (καλά, ίσως και η μπακογιάννη που έτριβε τα χέρια της). Νομίζω όλοι έχουμε ζήσει αυτή τη χαρά. Μετά από χρόνια σε μια δουλειά που μισούσαμε, να λέμε, παραιτούμαι! και με τα λεφτά της αποζημίωσης θα μείνω σπίτι και θα παίζω playstation (όχι wii γιατί αυτό απαιτεί κόπο).

Σε άλλα νέα, σήμερα ήταν η πρώτη μέρα στη σχολή και ήταν πολύ ενδιαφέρουσα (αν και έσκασα στο δωμάτιο με το καλοριφέρ). Είχε πολύ γέλιο όταν λέγαμε όλοι σε τι κάνουμε έρευνα και όταν είπα εγώ, μια κοπελίτσα ήλθε και μου μίλησε και μου είπε ότι κάνει το ίδιο και μπορούμε να το συζητήσουμε για ανταλλαγή ιδεών. Μού θύμισε κάπως το δημοτικό όπου ερχόταν το παιδάκι και σού έλεγε, 'παιδάκι, θες να γίνουμε φίλοι;' και φυσικά έλεγες ναι γιατί ήσουν πολύ μικρός τότε για να έχεις μάθει να είσαι επιλεκτικός.

Άλλαξα και γραφείο στη δουλειά γιατί πήρα προαγωγή και είναι τέλεια. έχω δικό μου παράθυρο (το οποίο έκανα ζούγκλα γιατί έβαλα 5 γλαστράκια κι ένα λούτρινο κροκοδειλάκι, έτσι, για το ντεκόρ). το καλύτερο όμως είναι ότι τώρα μπορώ να κρύβομαι και κανείς δεν βλέπει ότι είμαι στη δουλειά οπότε κανείς δεν με πρήζει.

Βέβαια, πάλι έχω δουλειά αλλά αυτό είναι μάλλον λόγω της εφεύρεσης εκείνης που λέγεται email.

Νομίζω αυτά θυμάμαι τώρα. Υπόσχομαι ότι από αύριο (ή όποτε ξαναγράψω, δεν μπορώ να αγχωθώ και γι'αυτό) θα επιστρέψω στο παλίο μοτίβο.

11 comments:

Eulie Aeglie said...

ένα χαρούμενο σύννεφο κι ένα γλαστράκι στο παράθυρο ομορφαίνουν τη μέρα και τη ζωή

Ο ψεύτικος Πέτρος said...

ta skiourakia epiboylevontai to tost...
H kopelitsa me to prosxhma ths synergasias, epiboylevetai esena mhpws???
ante kalo Fthinopwro

Kος Μηδενικός said...

Ποιος είσαι και τι έκανες στο Ναυτίλο; Που πήγαν τα ακαταλαβίστικα posts και τα αλληγορικά ποιηματάκια; Ποιος είσαι σφετεριστή του Ναυτίλου; Φανερώσου επιτέλους; Χαχαχα!!

Vam33 said...

Πάντα τέτοια αισιόδοξα posts naftile.Εμένα πάντως την τελευταία φορά που πήγα μου άρεσε το ανατολικό Λονδίνο
Καλημέρες

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

@Αίγλη, πραγματικά, τα γλαστράκια σού φτιάχνουν τη μέρα! :-)

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

@πέτρος, πραγματικά, έδειχνε να ενδιαφέρεται μόνο για τα κοινά ερευνητικά μας ενδιαφέροντα και τίποτα παραπάνω. ο εγωισμός μου πληγώθηκε δεν λέω, αλλά τι να κάνεις;

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

@zeropoint θα τον επιστρέψω μόνο με λύτρα!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

@vam33 έκανες άλλο μπλογκ; (θα ασχοληθώ σε λίγο). πάντως, το Δυτικό Λονδίνο με το Ανατολικό διαφέρουν απίστευτα. και ομολογώ ότι στο Ανατολικό νοιώθω ξένος.. είμαι παιδί του Δυτικού Λονδίνου (ό,τι κακό και αν δείχνει αυτό..)

Pink_Fish said...

λούτρινο αρκουδάκι? Εγώ είχα στο γραφείο μια μικρογραφία τηλεφωνικού θαλάμου, σαν αυτούς που έχετε στη Λόντρα. Ξέρεις, απ' αυτούς που μπαίνει μέσα ο Σούπερμαν και μεταμφιέζεται. Φιλιά γλυκά :) :)

Pink_Fish said...

ο δαίμων, ο δαίμων! λούτρινο κροκοδειλάκι ήθελα να πω...

mahler76 said...

to mail einai ondws efevresi tou Satana...Elpizo i diathesi na einai akoma kali.