Thursday 1 January 2009

Δυο ώρες διαφορά


GMT +2


Το Cocktail Hour ξεκινά στις 6.30 με μερικά apple martinis στο Baires. Η μουσική είναι ακόμη καλύτερη από τότε που ήμουν για τελευταία φορά. Με τη Β. κάνουμε ανασκόπηση των μηνών που έχουμε να βρεθούμε και τα νέα είναι απρόσμενα (περιέργως με τη καλή έννοια).


Το βράδυ περνάει με τη Μήδεια2 του Παπαιωάννου. Η μουσική ήταν πολύ δυνατή, η παράσταση όχι ιδιαίτερα βατή. Αν ξέρεις την ιστορία της Μήδειας βοηθάει ωστόσο. Αυτό που μού είχε κάνει εντύπωση στο 2 και μού έκανε και τώρα ήταν το πόσο ετερόκλητο ήταν το κοινό. Arty φιγούρες, κυρίες 50+ που ντύθηκαν λες και ποιος ξέρει που πανε, κοσμικοί, απλοί κανονικοί άνθρωποι, και απέναντι, σε ένα θεωρείο, ο τελευταίος άνθρωπος που ήθελα να δω. Εκεί που νόμιζα ότι ήμουν στη comfort zone, το έχασα.


Δεν είναι να βγαίνω από το σπίτι μου τελικά. Σε καμμια πόλη.


Μετά τη Μήδεια, η βραδυά με βγάζει στη Δελφών, με την Χ. και μια φίλη της. Είχα ξεχάσει πόσο ωραίο είναι να γνωρίζεις νέους ανθρώπους και να τους συμπαθείς αυτοστιγμή. Η Χάρητος είναι η επόμενη στάση, αν και το μόνο μέρος που ήταν καλό ήταν γεμάτο. Με την απαραίτητη στάση στη Μαβιλης για βρώμικο φτάνουμε στον Χολαργό, στο μπλε ροδάκινο όπου η κατάσταση είναι για τα πανηγύρια. Οι περισσότεροι είναι 35+ και δεν υπάρχει κανένας ωραίος πουθενά. ίσως σε άλλα προάστια.


Η νύχτα με βρίσκει να κοιμάμαι με τα ρούχα. Το πρωί έχω να πάω στο αεροδρόμιο...


GMT+ 0


Φτάνοντας στο Ηeathrow, στο εξωτικό Τ5, μπαίνω στη Piccadilly για να πάω σπίτι. Κατεβαίνω στη στάση μου, και νοιώθω σαν να μην έλειψα καθόλου. Το σπίτι μου ήταν όπως το άφησα, ίσως πιο όμορφο. Μια αδιαθεσία που είχα στην Αθήνα μού πέρασε μυστηριωδώς. Και όλα ήταν καλύτερα.


Το βράδυ τα σχέδια για αλλαγή χρόνου στο Ronnie Scotts δεν έκατσε και καταλήξαμε στη Floridita. Η μουσική ήταν για τρελλό χορό, όπως και έγινε τελικά. Είδα ανθρώπους να χορεύουν χωρίς να σκέφτονται τι θα πει ο άλλος, να μιλάνε σε όλους, να μην σκέφτονται τι θα σκεφτεί άλλος. Και αυτό λείπει από μέρη στην Ελλάδα νομίζω.


Ήταν η πρώτη μου παραμονή στο Λονδίνο. Η πόλη ήταν γεμάτη κόσμο, σαν να έχει μαζευτεί η μισή Ευρώπη εδώ, το μετρό ήταν επίσης γεμάτο, αν και ήδη από τις 10 μερικοί είχαν ξεφύγει. Φαντάζομαι μετά την αλλαγή το μετρό θα ήταν χειρότερο (το βράδυ λειτουργούσε μέχρι τις 4.30).


Και μια φράση που μού έμεινε για το 2008, ' κι αν στη χαρά δεν ζήσω ποτέ, τότε ας καώ κοντά σου'.

14 comments:

Pink_Fish said...

ο κόσμος είναι πολυ μικρός. Το έχω πει κι εγώ, όταν συναντώ κόσμο που δε θέλω να δω με τη καμία σε απροσδόκητα μέρη. Μήδεια δεν αξιώθηκα να πάω. Προτιμώ, όμως, τη κλασσική της εκδοχή. Τα "μοντέρνα" με μπλοκάρουν πίσω. Αν και θυμήθηκα πόσο είχα συγκινηθεί στο "2" με τη μουσική και το θέαμα. Φιλιά στο Λονδίνο, είδα στη TV ότι κάνατε μια πανέμορφη πρωτοχρονιά εκεί στη Ρόδα :)

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

pinkaki, πραγματικά είναι μικρός, και το αστείο είναι ότι βλέπω τον ίδιο άνθρωπο και εδώ και στην Αθήνα..

τεσπα, η αλήθεια είναι η κλασσική εκδοχή της Μήδειας είναι καλύτερη. Ακόμη και η εκδοχή του Παζολίνι. Αλλά η μουσική της παράστασης ήταν απίστευτη.

Την Πρωτοχρονιά την είδα ι εγώ από το BBC την άλλη μέρα, εκείνο το βράδυ είχε τόση παγωνιά που πήγαμε μόνο στο μαγαζί. Δεν πήγαινα στο ποτάμι να αλλάξω χρόνο.. μπρρρ..

ματς!

Anonymous said...

Μήδεια, ε? Δεν έχω πάει ακόμα. Το κανόνιζα να πάω στις αρχές-αρχές, αλλά δεν βρήκα παρέα, οπότε δεν παίζει να πάω... Καλή χρονιά να έχεις. Καλό βράδυ!

mahler76 said...

φρικτά μικρός ο κόσμος...
Ελπίζω Πάσχα που θα ξανάρθεις να βρεθούμε σε καμιά ψησταριά να αάμε τα κοκορέτσια και τις γαρδούμπες μας.

Καλή χρονιά τρελέ.

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

unclescrooge, κι εγώ μόνος πήγα, δεν ερχόταν κανείς να το δει.. αξίζει πάντως (αν και το 2 ήταν καλύτερο).

καλή χρονιά!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

φρικτά δεν λες τίποτα, χεχε. το π'ασχα δεν έρχομαι, εδώ έχουμε άλλο πάσχα και τότε θα έχω άδεια. στο ελληνικό πάσχα θα δουλεύω κανονικά.

άσε που δεν πέρασα και τόσο καλά οπότε λέω να αργήσω να έλθω.. θα δούμε..

mahler76 said...

δηλαδή δεν έκατσαν τα σχέδια που μου έλεγες? όχι ρε γαμώτο...
Δεν πειράζει ρε αγόρι, σκάσε ένα χαμόγελο καθώς εγώ θα το σκάω από την κουζίνα με μια πιατέλα παϊδάκια.

apparos said...

Καλή χρονιά! Ότι επιθυμείς!

Καμιά φορά συμφέρει να είναι μικρός ο κόσμος ;)

Καλή συνέχεια στο Λονδίνο!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

mahler, εκείνα έκατσαν, αλλά ήταν τα εύκολα.

τεσπα, δεν πειράζει :-)

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

apparos, καλώς ήλθες! και καλή χρονιά.

παλιά ήταν καλό. τώρα όχι. κάθε συνάντηση είναι και χτύπημα. άσε.

uberbastard said...

caipirinhas, mojitos or mai-tais?

Anonymous said...

Γεια σου και από εδώ :D
Ωραία η περιγραφή σου με τo GMT.
Τελικά αυτή η ζωή είναι γεμάτη συμπτώσεις και τυχαίες συναντήσεις!! Και από ότι διαβάζω σε περισσότερες από μία πόλεις.
Όσο για τη Μήδεια, απλά δεν ειδοποιείς τα σωστά άτομα για παρέα, χεχε. Τέσπα, θα πάω την Τετάρτη εγώ και εύχομαι να πέσω σε γνωστούς που δεν έχουν επιστρέψει επάνω ακόμα. Αλλά που τέτοια τύχη!

Καλή αντάμωση πάνω...

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

uberbastard, apple martinis.

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

Κωνσταντίνε, έχω μερικές καλές ιδέες που και που.

για τη Μήδεια το ήξερα αλλά εκείνες οι μέρες δεν ήταν και οι καλύτερες όπως θα θυμάσαι κι εσύ..

καλώς να γυρίσεις.