Wednesday 17 December 2008

We'll always have Paris. But for now, we have London


Υπάρχει μια εποχή του χρόνου όπου καταλαβαίνεις ότι κάτι τελειώνει. Η νύχτα που κλείνεις το παράθυρο για να κοιμηθείς, όταν χρησιμοποιείς για πρώτη φορά μια κουβέρτα, λεπτή μεν, αλλά και πάλι. Όταν στο δρόμο για το γραφείο, πατάς συνέχεια σε πεσμένα φύλλα. όταν κάνει πολύ κρύο και θες να πάρεις ένα τηλέφωνο).


Όταν κάνεις ένα ταξίδι, στο χώρο, και στον χρόνο και ελπίζεις ότι οι δύο ώρες διαφορά θα λειτουργήσουν υπέρ σου. Χάνεις δύο ώρες αλλά από την άλλη είναι άλλες δύο ώρες στην όλη προσπάθεια να ξεχάσεις. Και δεν έκανες τίποτα για να τις κερδίσεις. Απλά κάθεσαι σε μια θέση αεροπλάνου, χωρίς κανέναν δίπλα σου (τα καλά της business class μάλλον) και κοιτάς τον ουρανό που γίνεται μωβ.


Αρχικά το μόνο που βλέπεις είναι το μπλε του ουρανού και σύννεφα. Λεία σαν να είναι πάγος. Αυτό είναι το αγαπημένο μου κομμάτι. Μετά, καθαρίζουν όλα και βλέπεις ακτογραμμές, τις Άλπεις, μια γνώριμη χώρα που δεν θες να θυμάσαι αλλά από ψηλά μοιάζει όμορφη (και ξένη) και μετά φωτάκια. Σαν χριστουγεννιάτικα.


Εκεί ξέρεις ότι τελειώνει και μια άλλη εποχή. Θυμάσαι ένα ακυρωμένο εισητήριο για τα κάλαντα στο Royal Albert Hall (ενώ ήθελες να πας και ας μισείς τα κάλαντα όσο τίποτα άλλο), ένα tea time στο Ritz και τα μια γκαλερί με έργα του Lucian Freud.


Η ζέστη είναι μάλλον ενοχλητική, όταν έχεις ξεκινήσει με -2 βαθμούς αλλά αν συνεχίσω θα με πουν γκρινιάρη.


Ένα άλλο χαρακτηριστικό της αλλαγής είναι όταν στη συζήτηση με τους παλιούς φίλους σου που έχουν μείνει στην Ελλάδα μπαίνει ο γάμος (και όχι για να κοροιδέψεις κάποιον γνωστό). Δεν ξέρεις τι να πεις σε αυτές τις περιπτώσεις. Είναι καλή ιδέα; Εσύ τι έχεις κάνει λάθος και δεν παντρεύεσαι; Μήπως δεν έχεις τι άλλο να κάνεις; Εγώ γιατί δεν έχω καν σχέδια για το φθινόπωρο (και κυρίως, γιατί δεν έχω λογαριασμό καταθέσεων παρά μόνο τρέχοντα;).


όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω...


υγ. πρόλαβα σήμερα να πάω σε ένα σουπερ μάρκετ και σε ένα μαγαζί με ηλεκτρονικά. ένα έχω να πω. σας κλέβουν. κανονικά (επίσης, τη τελευταία φορά που ζούσα εδώ, το νεράκι που έπαιρνα έκανε 1,3ο. Τώρα το πήρα 1,80. καλό;)

16 comments:

Ο ψεύτικος Πέτρος said...

Πρωτον Σε μισω που πας με τα ποδια στο γραφειο. Δευτερον Μωρη ψωναρα, business class ; Τριτον Από πού το πηρες το νερακι 1,80; Τεταρτον ΚΑΛΕ ΗΡΘΕς; Αντε και καλες γιορταδες βρε!!

Pink_Fish said...

εγώ ήθελα να στο πω διακριτικά ότι εδώ μας τον πιάνουν κανονικά,αλλά εσύ ηθελες να έρθεις στη πατρίδα. Τι να σε κάνω! Άντε, καλά να περάσεις και νεράκι από το σπίτι σε παγουρίνο:)Φιλιά πολλααααα Y.Γ: Ο καφές κατά Μ.Ο. εδώ κάνει 4 ευρώ. Είπες τίποτα?

the boy with the arab strap said...

wellcome boy , υπαρχει και μπυρα εκτος απο νερο αλλα και αυτη ακριβη ειναι εδω , αφυδατωση θα παθουμε ......

Anonymous said...

ήρθες? welcome, λοιπόν! θα σταθώ στον τίτλο και στη φωτό... Παρίσι, λατρεμένο κι αγαπημένο. θα σταθώ και στο κρύο και στο τηλέφωνο: μα θες να πάρεις τον αριθμό και να λες "να πάρω, να μην πάρω, τι να κάνω". Να 'σαι καλά, boy!

uberbastard said...

Only Evian water and as for christmas carols at Royal Albert Hall they suck big time! You'd better go and see Edward Scissorhands at Sadlers Wells

tovenito said...

η επιστροφή του ασώτου!

Antoine said...

Σου αρέσει ο Lucian Freud; Χμ... εγώ προτιμώ τον Eric Fischl... πολύ καλύτερος!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

πέτρο, ήταν τοθ ματς αλλά μια φορά σαν παιδί κι εγώ, το άξιζα. χιχι. ωραία ήταν όμως.

στο γραφείο δεν πάω με τα πόδια μόνο, παίρνω και μετρό για μερικές στάσεις, εκτός αν έχει ήλιο. οπότε περπατάω.

καλώς σας βρήκα λοιπόν :-) καλά να περάσουμε!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

pinkaki, τώρα μου το λες κι εσύ; τώρα είναι αργά :-)

καφέ δεν έχω πιει ακόμη, περιμένω με ανυπομονησία, χιχι.

ματς!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

lust for life, μπύρα δεν πίνω, δεν μ αρέσει. μόνο κρασί (αλλά είπα να κάνω αποτοξίνωση για λίγες μέρες..).

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

unclescrooge, αυτή η ερώτηση είναι τόσο ενοχλητική, να πάρεις, να μην το κάνεις.. και άλλα ερωτήματα μετά από αυτά..

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

uberbastard, evian ήταν :-)

για τα κάλαντα δεν είχα ακούσει τίποτα αλλά δεν καιγόμουν να πάω (για τα κάλαντα, για τη παρέα θα πήγαινα). για τον ψαλιδοχέρη έχω ακούσει πολλά καλά, ίσως πάω όταν επιστρέψω στη μικρή μου πόλη.

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

tovenito, να'μαι κι εγώ στην εξωτική μας χώρα! και βαρέθηκα κιόλας..

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

antoine, έχω μεγάλη αδυναμία. αλλά τώρα δεν θέλω να τον σκέφτομαι. είναι απαγορευμένο θέμα για λίγο καιρό..

Vam33 said...

ωραίο ποστ

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

Vam33 ευχαριστό και καλά να περάσεις στο Λόνδινο! περιμένω εντυπώσεις!