Πριν μερικές μέρες συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από τον θάνατο του Ian Curtis. Συνήθως δεν ασχολούμαι με τέτοιες επετείους μιας και μικρή σημασία έχουν. Συνήθως.
Ο Curtis άφησε τους joy division, έγιναν new order και 30 χρόνια μετά είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα. Δεν έχει σημασία να αρχίσω να αντιγράφω τη wikipedia για πληροφορίες. Σημασία έχει το πώς βλέπει ο καθένας την επέτειο αυτή.
Τον Curtis προφανώς δεν τον πρόλαβα, αλλά μεγάλωσα με τα δισκάκια των joy division. όταν το 2004 ήλθαν στην Αθήνα ξεκίνησα εκστρατεία για να βρω μια αφίσα της συναυλίας, τις έπαιρναν όλες από τους τοίχους και ήταν δυσεύρετες.Tότε δούλευα στη Βασ. Σοφίας και έβλεπες τη Σκουφά γεμάτη αφίσες της συναυλίες και την άλλη μέρα είχαν εξαφανιστεί όλες. Και μετά έβαζαν άλλες και τις εξαφάνιζαν κι αυτές. Τελικά βρήκα μία στη Θεμιστοκλέους, ένα βράδυ και την πήρα σπίτι.
ήταν ροζ και έγραφε, I used to think the day would never come.
όταν μετακόμισα στο Λονδίνο, το δεύτερό μου σπίτι ήταν στο West Kensington, 3 λεπτά από τη the famous three kings pub όπου οι JD είχαν το τελευταίο τους gig στο Λονδίνο.
Θυμάμαι το 24 hours party people, για τη πορεία της factory records, και τον Curtis, ένα καλοκαίρι, μεσημέρι, στα Βριλήσσια, με τη Ρ.
Και το control, ένα μεσημέρι, καλοκαιρινό, με βροχή και υγρασία, στο Λονδίνο, μόνος.
Είναι εντυπωσιακό το ότι μετά από 30 χρόνια είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα.
τραγούδι της ημέρας: love will tear us apart.
8 comments:
αυτο το ποστ θα μπορουσα να το εχω γραψει κι εγω :-)
χα! σε πρόλαβα! :ρ
Απίθανο ποστ!Καλημέρες
νοστάλγησα να ξαναδώ το control , τώρα..
(άσχετο αλλά αυτό είναι ένα απο τα αγαπημένα μου cover τους
http://www.youtube.com/watch?v=l4efME9Vnlc)
καλώς σε βρίσκω.
δ.
μια ολόκληρη εποχη που κι εγώ, αν και μεγαλύτερη, την πρόλαβα στο τέλος της. Φιλιά στην Ιγγλετέρα :)
vam καλησπέρες και ευχαριστώ
helicr0pter, καλώς ήλθες :-)
το τραγουδάκι είναι υπέροχο, όντως, πριν κάτι μήνες είχε κολλήσει στο repeat!
pinkaki, το νησί μας σε χαιρετά! :-)
Post a Comment