Για 25 λεπτά σκέφτομαι αν πρέπει να πάω στο γραφείο ή να πάρω να πω ότι έπαθα καμμια δηλητηρίαση από το φαγητό που έφαγα χτες σε ένα εστιατόριο που πήγα (που δεν πήγα αλλά ποιος θα το τσεκάρει;). Τελικά πήγα. Το πρωί στο μετρό το ταξίδι είναι αδιάφορο. Μια σχετική ζαλάδα μόνο αλλά τίποτα που δεν διορθώνεται με τη καθιερωμένη μπαγκέτα με σολομό (μισή, όχι ολόκληρη).
Κανένα ατύχημα όπως τρελλός νεαρός να μού κλείνει το δρόμο, αλλοπαρμένη γιαπωνέζα να μου χαιδεύει τα μαλλιά και να μου παίρνει τα ακουστικά του ipod και να λικνίζεται με τους blonde redhead (συνέβη κι αυτό, πέρσι) ή γυναίκες να μού μιλάνε για την εγκυμοσύνη τους, επειδή έτυχε να τους δώσω τη θέση μου (συνέβη πριν 2 εβδομάδες, με τη Shirley, συμπαθέστατη).
Αργησα μισή ώρα στη δουλειά αλλά είχαν αργήσει και οι άλλοι οπότε έφτασα πρώτος και μετά εγώ έκανα τον θιγμένο που έρχομαι από τις 9 παρά και σκοτώνομαι στη δουλειά.
Στο γραφείο δεν έχω τι να κάνω. Δηλαδή έχω αλλά κρατάει μια ώρα. Αναγκάζομαι να παραγγείλω βλακείες από το amazon για να περάσει η ώρα.. Διαβάζω blogs. Ανοίγω του mahler, ο Explorer τα παίζει, αρχίζει να ανοίγει παντού παράθυρα και αρχίζει να ακούγεται παντού η Lady GaGa που είχε βάλει στο blog. Ρεζίλι έγινα στο γραφείο και είχα τόσο πετύχει το βλέμμα και ύφος 'είμαι πάρα πολύ απασχολημένος, πνίγομαι, πνίγομαι'.
Να καταγγείλω αυτούς που βάζουν μουσική στα blogs τους επί τη ευκαιρία.
Στο lunch break χαζεύω στο Covent Garden, ψάχνοντας κάτι να αγοράσω και ανταλάσσοντας επιχειρήματα με τον εαυτό μου για την αγορά ενός box set με όλα τα x files.
Δεν τα αγοράζω.
Φεύγοντας από το γραφείο ανακάλυψα ένα δρομάκι κοντά στη δουλειά (τόσα χρόνια είναι εκεί, εγώ σήμερα το είδα..) που πολύ μ'άρεσε.. ήσυχο, με ωραία μαγαζάκια, χωρίς τη τουριστίλα της περιοχής.
Αποφάσισα να γιορτάσω τη pancake Tuesday (μη ρωτάτε τι είναι, δεν είμαι από αυτά τα ιστολόγια που εξηγούν ήθη και έθιμα της γηραιάς αλβιώνας) στο Balans, στο οποίο κάποτε είχαμε μέσο αλλά το μέσο βρήκε δουλειά αλλού. Και τώρα δεν έχουμε μέσο.
Τα παπούτσια μου έχουν βραχεί και κρυώνω. Γενικά όλα είναι ήσυχα στη πόλη σήμερα. Κρύα όμως. Ακόμη να έλθει η άνοιξη.
28 comments:
τι είναι pancake Tuesday;
πώς λέμε τσικνοπέμπτη;
σε φαντάζομαι να προσπαθείς να κλείσεις πανικόβλητος τα παράθυρα με τη μουσικη στο blog και πεθαίνω στα γέλια, χα χα! Το pancake Tuesday έχει κάτι να κάνει με μιαμ, μιαμ definitely. Εμένα γιατί κανένας γαϊδαρος δε μου έδωσε τη θέση του στα ΜΜΜ όταν ήμουν έγκυος? Γκρρρρρ! Χαιρετώ, φιλί!
κι εγώ θέλω αυτό το box set των x-files... έκλεισε ένα χρόνο στη wish list
anyway, άσχετο.
είχα καιρό να περάσω από δω και είπα αυτή τη φορά να αφήσω ένα γεια
-γειά
...μη σου πω καλύτερα πως είναι ο καιρός σήμερα εδώ...
υ.γ.δεν γίνεται πρέπει να πω, ποδήλατο χωρίς μπουφάν μετά από πολύ πολύ καιρό...
oyf!
Mia xara pernas poulaki mou.. Philozilepha leme..
TI EKANE i giapwneza???
:D
Kai apo douleia apo oti katalaba.. oloi mera.. kathese.. ouf leme ouf!!
:D
έλα βρε, δεν αργεί η άνοιξη, θα ηρεμήσει και πολύ ο καιρός :) νομίζω...
καλησπερούδια!!
For god's sake! You're making small talk at the tube? Are you crazy,boy?
tovenito, είπα δεν θα μιλήσω, αλλά τι να κάνω.. η ωραία αυτή τρίτη είναι η μέρα πριν αρχίσει η σαρακοστή εδώ, όπου οι ευσεβείς χριστιανοί κάνουν δίαιτα. τη μέρα πριν λοιπόν τρώνε pancake για να χρησιμοποιήσουν ό,τι αυγά, αλεύρια κτλ έχουν σπίτι ωστέ μετά να ακολουθήσουν τη πορεία προς τη κάθαρση (και τη πείνα, κυρίως)
ροδοψαράκι, δεν μπορούσα να τα κλείσω, τελικά έκλεισα τον υπολογιστή, σταύρωσα τα χέρια και κοίταξα τη γερμανίδα πιο πέρα χαμογελώντας σαν ηλίθιο..
Νίκο, καλά έκανες :-)
κι εγώ κανά χρόνο το σκέφτομαι βασικά.. αλλά το σκέφτομαι..
έζακ, με πλήγωσες.. αυτό έχω να πω..
roadartist, ήταν μια τρελλή αυτή, άσε, νομίζω μου τη ψιλοέπεφτε..
καλά από δουλειά τίποτα, είναι πολύ ήσυχη περίοδος (στα αγγλικά πανεπιστήμια έχουμε mid-term και δεν έχουμε μαθήματα..)
σκρουτζάκι, θα έλθει και η άνοιξη και θα φτιάξει και ο καιρός!
συν-Λονδρέζε, με προσβάλεις.. δεν είπα ότι της έπιασα κουβέντα.. το πρώι δεν έχω το ψυχικό σθένος να στείλω σου-μου-σου, κουβέντα θα πιάσω..; απλά έκανα το λάθος να της δώσω τη θέση μου και μετά αρχισε να μιλάει.. διάβαζα το βιβλιαράκι μου αλλά δεν καταλάβαινε.. τι να έκανα; μη τη στεναχωρήσω.. παιδί ετοίμαζε, να το πάρω στο λαιμό μου;
μπα, η κούραση είναι.. κατά τα άλλα όλα οκ.
Ένα έχω να σου πω! Έδω άρχισα με τις αλλεργίες...Δώστε μου πίσω το χειμώνα να πάρει ο διάολος!!!
simera eixame mia ypopsia anoiksis edw sti grenoble
me polu hlio...
alla i anoiksi i kalh argei akomi....
polla filia kai sorry gia ta greeklish mou :(
ζερό πουάν, θέλεις να κάνουμε μια ανταλλαγή;
Αμέ...μέσα!!!
άπελ(..)εμείς είχαμε ήλιο χτες αλλά μάς τελείωσε κιόλας :-)
καλά να περνάς εκεί (ψιλοζηλεύω, θα το πω)
αχ ρε γαμώτο, δεν γινόταν να το κάνεις αυτό τόσο καιρό που έπαιζε Κάλλας? χαχαχαχαχα
Καλησπέρα αγορίνα μου.
Αυτό το πρόβλημα με τα μουσικά μπλογκ το έχω κι εγώ: Κλείνω προκαταβολικά τον ήχο του υπολογιστή.
Μα πόσο ωραία μαλλιά έχεις πια;
Έρχομαι στη δουλειά κάθε πρωί με χίλια-δυο πράγματα να κάνω: Τελικά ασχολούμαι με πεντακόσια άσχετα ΚΑΙ σερφάρω στα μπλογκ. Ξανάρχομαι αργά το απόγευμα και μένω μέχρι δώδεκα, μία τη νύχτα για να τελειώσω την δουλειά μου με μουσική στο τέρμα και τον νυχτοφύλακα να με κοιτάζει απορημένος με το αιωνίως νυσταγμένο μάτι του.
μια χαρά σε βρίσκωωωωωωωωω
Απολαυστικό λονδρεζικο ποστ.Καλημερες
μαλερ, αυτό σιχτίριζα κι εγώ, τουλάχιστον με τη Κάλλας θα μπορούσα να πω ότι βοηθάω τη πνευματική καλλιέργεια του γραφείου..
φώτη, α, είναι πολύ ωραία, είναι όλα θέμα conditioner.
εγώ στη δουλειά το απόγευμα δεν πάω, να σου πω την αλήθεια. κάνω τα υπόλοιπα άσχετα αλλά όχι, μου φτάνει το πρωί..
ζοζεφίνα, ό,τι μπορώ κάνω :-)
βαμ, ελπίζω όταν φτάσει η άνοιξη να έχω κι άλλα τέτοια..
Post a Comment