Θέλω να πάω στο fashion week του Λονδίνου την άλλη εβδομάδα. Ο χώρος που γίνεται είναι δίπλα στη δουλειά μου και είναι κρίμα. Ξέρω ότι εμείς οι εκκολαπτόμενοι drs. δεν πάμε σε τέτοια μέρη (συλλεκτικό στερεότυπο) αλλά θέλω.Ο καιρός εδώ παραμένει περίεργος. Τη προηγούμενη εβδομάδα, στο δρόμο για το σπίτι πέτυχα μια μίνι χιονοθύελλα, η οποία σταμάτησε όταν έφτασα σπίτι. Μετά ένοιωσα σαν τα καρτούν με τα συννεφάκια πάνω από το κεφάλι τους.
Τελείωσα ένα ακόμη κεφάλαιο του διδακτορικού. Και μού ήλθε στο μυαλό ο τίτλος του, ένα βράδυ, ενώ κοιμόμουν. Ξύπνησα για να τον γράψω κάπου και ξανακοιμήθηκα. Αυτό είναι από τα πρώτα σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά.
Πρέπει να έλθει η άνοιξη για να βγαίνω έξω περισσότερο.
Θα πέσω σε χειμερία νάρκη.
Θυμάμαι που παλαιότερα ήθελα να δουλέψω στη vogue. Δεν είχα βρει συγκεκριμένη θέση. Κάτι θα ήταν. Αόριστο.
Σκεφτόμουν το μπακαλικάκι που ήθελα να ανοίξω στην Αμοργό. Το οποίο θα έκλεινε σε μερικούς μήνες γιατί θα ξεχνούσα να ασχοληθώ μαζί του. όταν ήμουν μικρός είχα μια αφελή ιδέα, ότι στα 45 σου μπορείς να έχεις μαζέψει αρκετά χρήματα για να τα παρατήσεις όλα και να πας στο νησάκι. Η γενιά μου στα 45 της δεν το βλέπω να το κάνει.
Τείνω να πιστέψω ότι δεν υπάρχουν κακές μέρες. Απλά κακές στιγμές.
Προχτές στο μετρό, είχα μια θεσούλα, την οποία άφησα πριν το τρένο φτάσει στον σταθμό μου μήπως θέλει κάποιος άλλος να κάτσει, και για να μη σηκωθώ τελευταία στιγμή και σπρώχνω κόσμο. Και κάποιος, μού έκλεινε το δρόμο, και μού είπε 'δεν φτάσαμε ακόμη, κάτσε κάτω'. Και ήταν στην ηλικία μου. Τι έχει πάθει ο κόσμος;!! ήταν Δευτέρα, ήμουν σαν ζόμπι και απλά τον κοίταξα, τού είπα ότι έχει απαίσια παπούτσια και ως εκ τούτου δεν θα δεχτώ προτροπές. Είμαι απαίσιος αλλά (πρέπει να) είναι παράνομο να σου επιτίθενται πριν το πρωινό τσάι.
Θυμήθηκα έναν καθηγητή μου από τη Ζιμπάμπουε που με έιχε καλέσει για φαγητό και είχε βάλει να παίζει το 'Χαμόγελο της Τζοκόντα'.
Είδα το 'The lovely bones'. Καθόλου καλή μεταφορά του βιβλίου.
Σκέφτομαι να ιδρύσω έναν οργανισμό που θα έχει την ευθύνη να πηγαίνει ανθρώπους διακοπές.
Νομίζω ήλθε η ώρα να καταργηθεί το 5ήμερο. 4 ημέρες είναι αρκετές. Η Ρενό το κάνει στη Γαλλία με μεγάλη επιτυχία (τα αυτοκίνητά της δεν συμφωνούν αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα).
Αν η δουλειά μου ήταν να γράφω εμπνευσμένα κειμενάκια, θα είχα δει τον Κλούνει να με απολύει.
26 comments:
Να πας στο LFW για να με δεις :-Ρ
Το καλυτερο κεφαλαιο στο PhD ειναι τα references
Αν θες στο Tatler εχω ακρες
Μπακαλικο;;; Jamais!!! Καλυτερα ταβερνα.
Να ιδρυσεις εναν οργανισμο εναντια στο κακο γουστο :-)
Και να μη γραφεις για την πολιτικη γιατι ειναι beneath you
1. εγώ να πάω στο lfw, δίπλα είμαι, πώς θα μπω μέσα δεν που λες
2. τα references μου είναι περίπου όσο το υπόλοιπο κεφάλαιο..
3. δεν με χαλάει καθόλου, σιγά-σιγά πάνε αυτά.
4. ταβέρνα δεν μπορώ, έχω θέμα. είναι σαν να ανοίγω ζαχαροπλαστείο.. διαπλεκόμενα συμφέροντα
5. είχα κάνει έναν τέτοιο κάποτε αλλά ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος. γι'αυτό αρχικά αυτοεξορίστηκα εδώ
6. θα το πάρω ότι εννοείς ότι είμαι καλύτερος από αυτό, όχι ότι δεν το έχω (πραγματικά, δεν ξέρω τι με έπιασε, αυτό το μπλογκ δεν έχει επαφές με τη πραγματικότητα συνήθως..)
Όταν ιδρύσεις τον οργανισμό που θα έχει την ευθύνη να πηγαίνει ανθρώπους διακοπές, γράψε με σε παρακαλώ πρώτη στην λίστα!!!
;-)
Καλή Σαρακοστή και καλώς σε βρήκα!
δε με λες,στη βογκ είδες αυτή τη χαριτωμένη τσάντα παύλα σύμβολο παύλα ιδέα παύλα μύθο;
η πολιτική σου σκέψη είναι τόσο δομημένη που θα υποσκέλιζες όλους τους σχολιαστές των τηλεπαραθύρων!
(σήμερα έχω καλοσύνες)
το lovely bones ήταν απαίσιο βιβλίο και το παράτησα προτού καν φτάσω στη μέση. τόση βαρεμάρα μαζεμένη είχα χρόοοονια να διαβάσω :)
το μπακαλικάκι είναι καλή ιδέα, εγώ θα ήθελα ένα φούρνο να είχα, με φρέσκο ψωμί κάθε μέρα, μιαμ μιαμ!!
όσο για τη βογκ, άστο καλύτερα...τα περιοδικά μόδας περνούν κρισάρα!!
καλησπέρες!!
Φοβάμαι πως ο Κλούνεϊ ήδη σε ψάχνει...κι ευτυχώς δεν σε έχει βρει...σ΄έσωσε η χιονοθύελα...
υ.γ. η άνοιξη εδώ μάλλον κατέφτασε από σήμερα, είδα κάποιες αλλαγές ξαπλωμένος στο χορτάρι...
@σοφία, καλώς ήλθες :-)
όταν κάνω τον οργανισμό, το κοινό μου θα έχει προτεραιότητα, χοχο
τοβενίτο, όχι, σε μια αθώα βόλτα στα μαγαζιά την είδα. αλλά εντελώς τυχαία αργότερα τη πέτυχα και στη vogue hommes.
η πολιτική μου σκέψη δεν ξέρω αν είναι δομημένη αλλά συνήθως προέρχεται από νεύρα και είναι άσχετη με τον χαρακτήρα του παρόντος ιστολογίου (ουάου)
σκρουτζάκι, ναι, γιατί ο πανεπιστημιακός κλάδος περνάει στιγμές δόξας..
το lovely bones μια χαρά βιβλίο ήταν απλά ήταν πολύ περιγραφικό.. υπέρο το δέον ενίοτε..
εζάκ, για καλό να το πάρω αυτό..;
εδώ η άνοιξη δεν έχει εμφανιστεί..
Άντε με το καλό να τελειώσεις το διδακτορικό! Και προσοχή στα references: είναι το φετίχ των καθηγητών!
...και βέβαια αφού τα κείμενά σου είναι εμπνευσμένα..¨.:)...προσπάθησα να το πω εμμέσως με το προηγούμενο σχόλιο αλλά μάλλον δεν μου βγήκε...
turigr εγώ να δεις τι φετίχ έχω με αυτά!
έζακ, ναι βρε, απλά σε πειράζω :-)
Νά 'ξερες πόσο τυχερός είσαι!
Μόνιμο σχόλιο του επόπτη μου κάθε φορά που παραδίδω κεφάλαιο: "Πιο εμπνευσμένος τίτλος". Και δεν έχει άδικο: Οι τίτλοι που βάζω είναι εντελώς διεκπεραιωτικοί, δεν δηλώνουν καν το περιεχόμενο του κεφαλαίου, απλώς είναι εκεί για να συνεννοούμαστε προς στιγμήν και μέχρι να μου έρθει κι εμένα η έμπνευση κατακούτελα.
Να ήξερες πόσα κάνω που δεν ταιριάζουν σε εκκολαπτόμενο dr...
αν πας στο fashion week δε θα ξανασχολιάσω στο μπλογκ σου! Μπουαααααααα Ι am so jealous :(:( Στη Βογκ θα δουλέψω εγώ ντίαρ Ναυτίλους, σε μια άλλη ζωή βέβαια...σε μια άλλη ζωή, χε χε χε! Επίσης: αν ιδρύσεις αυτό τον οργανισμό για τις διακοπούλες, θυμήσου με κι εμένα. Ε? Ε? Θα κάνω χρέη γραμματέως :) Που να δεις τι γίνεται εδώ στο μετρό, μιλάμε για τρέλα! Τρέλα! Φιλιά πολλά από την πρωτεύουσα :):):)
φώτη, βρήκα την εξής ιδέα: επειδή ήθελα οι τίτλοι μου να λένε κάτι, αποφάσισα ότι εκτός από τον τίτλο της πτυχιακής (που καλύτερα να είναι brief and to the point),οι υπόλοιποι θα είναι πιο εμνευσμένοι. και αποφάσισα να χρησιμοποιήσω (σχετικά παραποιημένους) τίτλους βιβλίων ή στίχους από κάποιο ποίημα ή γνωστή φράση από βιβλίο.
pinkaki, δεν θα πάω μάλλον. θα μείνω απ'έξω, σαν άλλο αγοράκι με τα σπίρτα.
για τις διακοπές, είπα, το κοινό μου έχει προτεραιότητα!
εεε...εντάξει, εντάξει...σου επιτρέπω να πας στου Burberry's άντε και στην Westwood :)Αν πας Stella Mc Cartney, περίμενε να έλθω κι εγώ :) Φιλιά και πάλι :):)
Διδακτορικό; Κάτι μου θυμίζει! Να δεις τι...όμως!!!
πινκάκι, θέλω, θέλω, θέλω.
φιλιά!
ζερό πουάν, είναι μια συμπαντική έννοια, μη το ψάχνεις..
στα 45 μας να έχουμε μαζέψει αρκετά για να αποσυρθούμε από τα εγκόσμια στην Αμοργό? Cool ακούγεται δεν λέω, άλλα δεν το βλέπω...
Το αυτοσαρκαστικό σχόλιο του τελους κλέβει την παράσταση!
mahler, γιατί τέτοια απαισιοδοξία βρε;
βαμ,σας ευχαριστούμε :-)
Post a Comment