Παλιά πίστευα ότι θα ήξερα όταν μεγαλώνω επειδή θα έψαχνα συνεχώς τα γυαλιά μου. Αυτό έγινε αλλά δεν κατάλαβα από εκεί ότι μεγαλώνω. Αλλά από το γεγονός ότι πια περιμένω τις εκπτώσεις για το habitat κι όχι για τα DKNY/insert preference here.
Θυμάμαι ένα βράδυ Ιουλίου στο Λονδίνο. Έχω και μια φωτογραφία κάπου. Έκανε κρύο και μού πήρες το μπουφάν. Που το είχα φέρει επειδή, θυμάμαι, όταν φεύγαμε από το σπίτι αρνιόσουν να το πάρεις μαζί σου γιατί είχε ζέστη και θα το κουβαλούσες άδικα. :-)
Ευτυχώς που έχεις κι εμένα. Και στο Παρίσι θυμάμαι το ίδιο μπουφάν είχα. Πράγμα κι αυτό Ιούλιο μήνα να έχει κρύο.
Ένα ακόμη κεφάλαιο της διατριβής τελείωσε. Πόσα έχω ακόμη; Νομίζω 7 ή 8. Καλά πάμε.
Αν και αυτή η διατριβή με έχει κάνει αντικοινωνικό. Πολύ. Πρέπει να αρχίσω πάλι να βγαίνω έξω, όπως παλιά. Αλλά οι περισσότεροι που ήξερα έχουν πάει σε άλλες χώρες. Ευτυχώς όχι όλοι.
Ίσως φταίει ο χειμώνας.
Περιμένω την άνοιξη που τα δέντρα γύρω από το South Bank και το Embankment θα ξαναγίνουν πράσινα. Και θα πηγαίνω για μεσημεριανό στα Embankment Gardens και στο terrace του Sommerset House.Μια μέρα πρέπει επιτέλους να κατέβω στο Τάμεση όταν η στάθμη θα έχει πέσει. Χρόνια το λέω.
Μού λείπει η Αθήνα. Όχι πάντα. Καμμια φορά, όταν ανησυχώ αν θα τα καταφέρω εδώ και τα άγχη μού χτυπούν τη βικτωριανή μου πόρτα, και σκέφτομαι ότι μεγάλωσα, τότε μού λείπει η Αθήνα, όταν ήμουν φοιτητής, και ήταν όλα αλλιώς.
Μού λείπει επίσης που δεν έζησα αυτή την Αθήνα μαζί σου. Δεν το έχω ζήσει αυτό αλλά μού λείπει. Δεν πειράζει.
Θυμήθηκα πολλά απόψε. Κι ένα βιβλίο, που είχα διαβάσει το εξής. We forget things, don't we? Yes, we forget the things we want to remember and remember the things we try to forget.
Θα έλθεις. Το ξέρω. (και το λινκ στον τίτλο αφιερωμένο).
12 comments:
Λονδίνο-Παρίσι-Αθήνα ξεχνιούνται τέτοιες διαδρομές?ο Τάμεσης πώς και δεν πάγωσε?...
η καλή "νεραϊδα" μέσα από τη γυάλα της στέλνει ευχές σε Αθήνα και Λονδίνο, έτσι ώστε το 1+1 να γίνει (απλά) ένα το συντομότερο δυνατό! Φιλιααα παγωμένα από την Αθήνα :):)
Ωραίο ταξίδι, ωραίες διαδρομές.Καλημέρες απο Ελαντα
οι χειρότερες είναι οι τρίτες...εντελώς αψυχολόγητες, είναι τόσο μακριά από το σκ και την παρασκευή...
να μην σκέφτεσαι την αθήνα. υπάρχει πάντα το λονδίνο :)
ezak, και μια Αμοργός κάπου εκεί στη μέση :-) δύσκολο να μη τα θυμάσαι αυτά, ναι..
όσο για τον Τάμεση, τη προηγούμενη βδομάδα ήταν ωραία που είχε πέσει η στάθμη και είχε χιονίσει στις όχθες του και εκεί που τελείωνε το νερό άρχιζε το χιόνι.
ροζ νεράιδα χαιρετώ σας! και σας ευχαριστούμε, χεχε :-)
πάγωσε ο καιρός εκεί; άντε και στα δικά σας!
Vam, καλημέρες! ωραία ήταν νομίζω, σκέφτομαι τα επόμενα :-)
επίσης, τώρα το συνειδητοποίησα, πρωί-πρωί στέλνετε όλοι, κανείς δεν κοιμάται!?
σκρουντζάκι, οι τρίτες δεν είναι κακές, μόνο η αυριανή είναι, ουφ!
μας!
Άμα τα ζήσετε παιδάκι μου στο Λονδίνο...τι να κλάσει η Αθήνα; Με το πόνο μας παίζεις αγόρι μου; Αμ έχεις τρελό και φοβερό γκομενάκι...αμ θα ζήσετε τον ερωτά σας στο Λονδινό...αμ έχεις γράψει κεφάλαια διδακτορικού...αμ και κλαίγεσαι;;;;; Βρε άντε από εκεί που θα μιλήσεις κιόλας! Πήγαινε να δεις αν έρχομαι. Κοίτα τον αλητήριο...μας εμπαίζει κιόλας!!!! Χαχαχαχα!!!!
εμ καλά στα λέει ο Zero...
βρε εσείς, δεν κλαίγομαι.. απλά με έπιασε το μελαγχολικό μου. αμάν πια. επίσης, οκ, έγραψα μερικά κεφάλαια, τα άλλα 8 που μένουν τα είδες;
Post a Comment