Sunday, 31 January 2010

Σε δύο διαστάσεις


Το μονοδιάστατο σύμπαν δεν ισχύει παρά μόνο σαν μαθηματική υπόθεση. Το δισδιάστατο δεν είναι παρά ένας τρόπος να πούμε ότι κάτι δεν έχει βάθος. Το τρισδιάστατο είναι πολύ νέο για εμάς.

Διάσταση 1.

Ένα δωμάτιο με μπλε παντζούρια και τον ήλιο να μπαίνει. Είναι κλειστά αλλά όχι τελείως. Όπως μόνο με τα κλασσικά ελληνικά παντζούρια γίνεται. Κάποιος από το μπαλκόνι πετούσε κουβέντες που έπεφταν σαν πετραδάκια στα ασβεστωμένα σκαλοπάτια με τις βουκαμβίλιες εκατέρωθεν του δρόμου. Είπα:

'Κοιμήθηκα όπως μόνο πρέπει να κοιμάται κάποιος: με τη διαβεβαίωση της ράχης ενός άλλου. Θέλησα νερό και προτίμησα να πάω στη παραλία. Βούτηξα τα γόνατα και έμεινα εκεί.

Ανέβηκα στην αποβάθρα και κάθησα. Και άφησα τα πόδια μου να αιωρούνται, με το κύμα να τα χτυπάει. Για να ξυπνήσω. Σαν ένα βράχο που οι αχινοί έχουν κάνει σπίτι τους έβλεπα να μικρά λευκά σπίτια να έχουν σκάψει το λόφο.

Βούτηξα και άνοιξα τα μάτια ενώ πονούσαν. Δεν ήθελα να ανέβω.

Σε λίγα μέρη δικαιώνομαι.

Τα αρμυρίκια σαν κορδέλες. Για να τα κρατάς μη χάσεις το δρόμο σου.'



Το 'κενό' δεν συναντάται όσο παραμένεις εκτός φθοράς.


Διάσταση 2.

Μέσα στο πρωινό φως. Ανοίγεις τα μάτια και το φως δεν έχει ακόμη βγει.
Είπες:
'Εγώ είμαι. Μη φοβάσαι, εγώ.
Μαζί θα κατέβουμε, μαζί.
Και θα ψιθυρίσω την αλήθεια σε εσένα μόνο.
Από ντροπή μην την ακούσουν άλλοι.

Πρέπει να δεις τι ενθουσιασμός τους πιάνει.

Αξιωματικά μού ανήκεις.

20 comments:

man about town said...

Η τελευταια φραση μου αρεσει υπερβολικα πολυ!

ezak said...

...o δρόμος δεν χάνεται ειδικά αν έχεις αφήσει πίσω και λίγη αγάπη...ακόμη δεν έχω βρει το νησί...

Pink_Fish said...

δεν είναι πολύ όμορφο όταν κοιμάσαι και ξέρεις ότι διπλα σου υπάρχει κάποιος άλλος? Ο πιο όμορφος ύπνος. Αλλά εσύ ήδη ξέρεις, γιατί στα λέω? Έτσι, για να κρατήσει η αίσθηση...Take care both of U :):):)

tovenito said...

θα διακτινιστώ!

U.S. said...

μικρέ ναυτιλάκο...
συμφωνώ, η τελευταία φράση εμπεριέχει όλο το νόημα :)

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

man about town, κι εμένα η αγαπημένη μου είναι! :-)

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

εζακ, είναι ωραίο το νησάκι, σε βασανίζει ενίοτε (με τη καλή έννοια).. και στα δικά σου λοιπόν..

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

πινκάκι, υπέροχος και γεμάτος ύπνος (επίσης καταπολεμά αυπνίες και ροχαλητό).

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

γλύκα, ενίοτε είναι και ονειροπαρμένο :-)

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

τοβενίτο, το μπλογκ μου το έκανε αυτό;

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

σκρουτζάκο, ξέρεις εσύ, χεχε. να προσέχεις..

Vam33 said...

Υπέροχο ποστ.Καλοκαίρι μες τον Χειμώνα.Καλημέρες

Kος Μηδενικός said...

Αξιωματικά...δεν ανήκουμε σε κανέναν...συγνώμη που στο χαλάω!!

Artemis said...

Όλα όσα γράφεις είναι ένα πράγμα για μένα:
Άνδρος, μνήμες, Καλοκαίρια, Φθινόπωρο, ξύπνημα όλων των Αισθήσεων.............

Artemis said...

.......αν και συμφωνώ με τον zero point...

fvasileiou said...

Η τρίτη διάσταση είναι η προβολή που ο αναγνώστης κάνει των δικών του στις λέξεις σου.

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

vam, 4 μήνες έμειναν έρχεται το καλοκαίρι (αν και εδώ η άνοιξη είναι καλύτερη)!

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

zeropoint, να μη μού το χαλάσεις, κόλλαγε στο κειμενάκι, ό,τι και να λες εσύ :-ρ

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

άρτεμις, όλα αυτά που λες. απλά στην Αμοργό για μένα..

Ο Μικρός Ναυτίλος said...

φώτη, εξαιρετική σκέψη, έπρεπε να το είχα σκεφτεί πριν.. γκρρ