Σημ. Το ιστολόγιο λέει κάτι σχετικά με τον σκοπό του, στα δεξιά. Να βρω ποιος είμαι, τι μού δίνουν, τι περισσεύει. Έχω την εντύπωση ότι τον εκπλήρωσε τον σκοπό του. Και έδωσε και κάτι παραπάνω από ό,τι περίμενα. Άδικο δεν περισσεύει.
Ήθελα να τελειώσω τη σειρά με τους προβολείς.
Προβολέας μ
Προκάλεσα τη μοίρα και αυτή αποδέχτηκε τη πρόκληση.
Μόνο τη θλίψη είχα για παρέα.
Με άφησε κι αυτή
Γιατί μεγαλοπιάστηκε.
Τι ματαιοδοξία, Θεέ μου.
Με άφησε κι αυτή
Γιατί μεγαλοπιάστηκε.
Τι ματαιοδοξία, Θεέ μου.
Προβολέας ν
Μού υποσχέθηκε ότι θα σε έχει καλά. Αν εγώ Τού χαρίσω ό,τι έχω για να σε θυμάμαι.
Και δέχτηκα.
Άλλη μια νύχτα, που γράφω για να κρατώ ζεστή την ανάμνησή σου.
Τα καταφέρνω.
Σ’ έχω κοντά, μα να σ’ αγγίξω δεν μπορώ.
Καις…
Τα καταφέρνω.
Σ’ έχω κοντά, μα να σ’ αγγίξω δεν μπορώ.
Καις…
Προβολέας ξ
Y- Το πιο υγρό γράμμα
Σ- Παραλείπεται εύκολα και χωρίς σκέψη
Ο- Τα πάντα στη μορφή του τίποτα
Δ- Η πιο σταθερή έννοια
Ι- Το πιο ελληνικό γράμμα. Μια κολώνα.
Σ- Αυτό δεν παραλείπεται. Αλλάζει την έννοια
Ν- Σκούρο σημαντικό. Σαν στήριγμα
Η- Η ματαιοδοξία
Προβολέας ο
Μια χάρη ζήτησα από το αναπάντεχο.
κάποιο τέχνασμα θα σκαρφιστεί
- μια πορεία, να περισώσει
και τον δημοκρατικό μας βίο –
μήπως και σε ξαναβρώ.
Μια χάρη ζήτησα από το αναπάντεχο.
Και τέχνασμα βρήκε τελικά, μα
Για να σε συναντά αυτό.
Και κάθε βράδυ να σε περιγράφει,
Για να κρατώ τη μορφή σου άσβηστη
Και αψεγάδιαστη, όπως τότε.
Εκείνο το βράδυ, το αναπάντεχο.
κάποιο τέχνασμα θα σκαρφιστεί
- μια πορεία, να περισώσει
και τον δημοκρατικό μας βίο –
μήπως και σε ξαναβρώ.
Μια χάρη ζήτησα από το αναπάντεχο.
Και τέχνασμα βρήκε τελικά, μα
Για να σε συναντά αυτό.
Και κάθε βράδυ να σε περιγράφει,
Για να κρατώ τη μορφή σου άσβηστη
Και αψεγάδιαστη, όπως τότε.
Εκείνο το βράδυ, το αναπάντεχο.
PS
Μια πρόχειρη ευχή μού είπες να έχω,
Αστέρι μήπως πέσει,
Να έχω κάτι να ευχηθώ.
Αστέρι μήπως πέσει,
Να έχω κάτι να ευχηθώ.
8 comments:
τι κι αν το μπλόγκ έκανε τον κύκλο του και εκπλήρωσε τον προορισμό του. Εσύ που βρίσκεσαι?
τον εκλπήρωσε αλλά συνεχίζει! χο! στο Λονδινάκι βρίσκομαι, σκάω!
Όμορφοι οι προβολείς σου, μικρέ ναυτίλε. Είναι όμορφο και σπουδαίο το τι μπορεί να μας προσφέρει το αναπάντεχο και πόσο μπορεί να μας αλλάξει την καθημερινότητα. Κι αυτό είναι που δίνει δύναμη και θάρρος. Να έχεις πάντα έτοιμη κοντά σου μια ευχή...
Ναυτίλε, έψαξα να βρω και τους άλλους προβολείς σου, αλλά δεν τους εντόπισα. Βοήθησέ με λιγάκι, γιατί παρα πολύ μου άρεσαν.
Να είσαι καλά και η λάμψη να διαρκεί...
@lagos, παραμένω ευγνώμων στο αναπάντεχο :-)
και όντως έχω πάντα μια ευχή έτοιμη..
@fvasileiou, είναι διασκορπισμένοι και θέλει κάποιο ψάξιμο, αλλά έχω τους συνδέσμους εδώ:
1: http://omikrosnautilos.blogspot.com/2008/10/blog-post_18.html
2: http://omikrosnautilos.blogspot.com/2008/11/blog-post_17.html
(αυτοί είναι οι αγαπημένοι μου)
3: http://omikrosnautilos.blogspot.com/2009/01/blog-post_16.html
να είσαι καλά :-)
Είναι καιρός που έχω διαβάσει αυτή την ανάρτηση και δεν έχω αφήσει σχόλιο. Ίσως γιατί νιώθω πολύ αυτούς τους προβολείς...και χαίρομαι πολύ-πολύ! Να 'σαι καλά και να κάνεις υπομονή...ο χρόνος τρέχει και δεν το καταλαβαίνουμε πόσο γρήγορα!
@zeropoint, σε αυτό στηρίζομαι.. στο ότι ο χρόνος τρέχει (κ υπομονή κάνω..).
καλώς ήλθες! :-)
Post a Comment