9.23. Ξυπνάω νωρίς. Δεν έχω όρεξη.
14.15. είμαι ακόμη στο κρεββάτι. Τίποτα δεν φαίνεται να είναι αρκετό για να πάρω την απόφαση να σηκωθώ. Θυμάμαι την έκθεση στην οποία πήγα την Τρίτη που το γραφείο ήταν κλειστό. Το όραμα ενός κόσμου σε 50 χρόνια. όπου τίποτα δεν είναι το ίδιο και όλα είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Σηκώνω το τηλέφωνο και πληκτρολογώ έναν αριθμό. Τον αριθμό σου. Νιώθω σαν τον δακτύλιο. Την μια μέρα έχω πρόσβαση, την άλλη όχι. Με κουράζει και το λέω. Και πάλι δεν μού βγαίνει σε καλό.
16.45. Στο tesco μού φταίνε όλοι και την πληρώνει αυτός που περιμένει μετά από μένα στο ταμείο.
Περπατάω προς το South Ken και συνειδητοποιώ ότι τα μισά μέρη της πόλης είναι πια off limits για ένα διάστημα. Ακόμη και το V&A μού θυμίζει την χτεσινή διάλεξη και δεν θέλω.
Στο Mayfair περπατάω σε κάτι στενά μέχρι να βγω στο Green Park. Το διασχίζω, αν και έχει νυχτώσει. Βλέπω κάτι παιδιά, απομεινάρια από το χτεσινό Χαλοουιν. Κάνει κρύο, ειδικά μέσα στο πάρκο. Στρίβω δεξιά βγαίνοντας να πάρω τον δρόμο του γυρισμού. Πάλι με τα πόδια. Νιώθω καλύτερα στο σπίτι.
22.51. Νυστάζω ήδη αλλά δεν θέλω να πάω για ύπνο γιατί δεν θέλω να μείνω μόνος με τις σκέψεις μου.
23.34. Σκέφτομαι τι έκανα την ίδια ώρα μια βδομάδα νωρίτερα.
00.42. Αποφασίζω να πάω για ύπνο. Και αύριο βλέπουμε.
8 comments:
ισως χρειαζεσαι τον υπνο να γεμισεις τις μπαταριες σου.
καλα να εισαι φιλε.
καλημέρα.. ύπνο δεν χρειάζομαι είναι η αλήθεια..
για άλλο λόγο είμαι έτσι.
ένα βήμα μπρος και δύο πίσω. κάπως έτσι πάει το πράγμα.
ρίξε το ρημάδι το κέρμα στον τάμεση!
tovenito, δεν έχει άλλο. αυτό ήταν.
αν υποψιαστώ ότι φταίει το @#$κέρμα, τι να πω;
αν και σκέφτομαι να το κάνω αύριο, στη γέφυρα που είναι δίπλα στο γραφείο..
τι να πώ ρε φίλε, δεν μπορώ να βγάλω άκρη ειλικρινά, άλλα έχω την εντύπωση πως ούτε κι εσύ.
Ναι το κέρμα έπρεπε να το έχεις ρίξει.
Ξύπνα αύριο και βαλε κατευθείαν στα ηχεία το ost Annie. Κάνε ένα γρήγορο ντουζακι. Βαλε ένα λευκό πουκάμισο ανοιχτό στο στέρνο. Μια κούπα καφέ δυνατού. Βγες έξω και διαολόστειλε τον κολοκαιρο εκεί. Υποσχέσου ότι θα βρεθείς σε μια πιο χαρούμενη χώρα σύντομα. Έστω για λίγες μερες
mahler, δεν έχω ιδέα πραγματικά. go figure..
ψεύτικε πέτρο.. κάτι αντίστοιχο έκανα σήμερα.. εκανα μπανάκι, έβαλα ένα ριγέ πουκάμισο που μού πάει, αδιαφόρησα για την πρωινή καταχνιά και την μεσημεριανή μουντάδα και βγήκα έξω να πάω στο γραφείο.
και το ipod έπαιζε Tori Amos. PJ Harvey. Ψάξε βρες.
Post a Comment