Χθες, μετά το γραφείο βρέθηκα στην National Portrait Gallery στην Trafalgar Sq. για την έκθεση φωτογραφίας της Annie Leibovitz, με έργα της από το 1990 μέχι το 2005. Οι φωτογραφίες στην έκθεση αφορούσαν συγκεκριμένους άξονες του έργου της. Υπήρχαν φωτογραφίες προσωπικές, με την οικογένειά της, φωτογραφίες της συντρόφου της Susan Sontag (πχ η πρώτη φωτογραφία), λίγες φωτογραφίες τοπίων από την Ιορδανία, φωτογραφίες διασήμων, είτε επίσημες είτε για περιοδικά.
Η έκθεση ξεκινά με φωτογραφίες αθλητών, χορευτών και της οικογένειάς της σε στιγμές διακοπών. Μεταξύ άλλων υπάρχει και μια φωτογραφία του Μπαρίσνικοφ, όπου η κίνηση είναι έκδηλη και διαπερνά την κατά τα άλλα στατική φωτογραφία.
Συνεχίζοντας, η έκθεση περιλαμβάνει φωτογραφίες από την Ιορδανία από την εποχή που η Leibovitz δούλευε για τον Conde Nast Traveller και από ταξίδια της με την Sontag. Η Brook Shields σε μια φωτογραφία, σε έναν κήπο γυμνή, με έναν πύθωνα γύρω από το σώμα της.
Ένα δωμάτιο είναι αφιερωμένο στο πώς δημιουργήθηκε το βιβλίο στο οποίο είναι αφιερωμένη η έκθεση. Στις φωτογραφίες εμφανίζονται η Nicole Kidman, η Meryl Streap, η Vanessa Redgrave, η Patti Smith (σε μια από τις ωραιότερες φωτογραφίες της έκθεσης), ο Johnny Cash, η οικογένεια της και η Sontag.
(η συλλογή κοχυλιών της Sontag)Ένα από τα κεντρικά θέματα της έκθεσης παρέμεινε η απώλεια του πατέρα της, και της Sontag, με διαφορά λίγων μηνών. Οι φωτογραφίες τους από το νοσοκομείο, τις θεραπείες, τα ταξίδια τους.
Φωτογραφίες από το Βερολίνο της πτώσης του τείχους, από τη κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας. Ένα ποδήλατο κείτεται με άιματα δίπλα. Και ένα κείμενο να επεξηγεί αυτό που δεν θες να ρωτήσεις.
Πριν το πορτραίτο της εγκύου Demi Moore υπάρχει μια φωτογραφία της πρώτης κυβέρνησης Bush. Οι περισσότεροι με καρφίτσες με την αμερικανική σημαία και ο Bush με το πιο ύποπτο βλέμμα που θα μπορούσε να έχει.
(Ιορδανία)
Οι φωτογραφίες για το Vanity Fair μπερδεύονται με φωτογραφίες από την Ιορδανία, την Αίγυπτο, με φωτογραφίες ανθρώπων που δεν χαμογελούν για να βγουν όμορφοι. Μετά από μία ώρα στην έκθεση δεν μπορώ παρά να σκέφτομαι πόσο δυνατές ήταν μερικές φωτογραφίες. Και πόσο κοντά σε φέρνουν σε ανθρώπους που δεν θα γνωρίσεις ποτέ.
Πρν φύγω από το κτήριο βλέπω ένα τελευταίο πορτραίτο. Είναι ενός γεντιστή. Δεν είναι η φωτογραφία του, αλλά η αποτύπωση του DNA του σε ένα κάδρο.
12 comments:
Χμμ, ενδιαφέρουσα έκθεση. Θα μ' άρεσε πολύ να έβλεπα τις φωτογραφίες από την εποχή της πτώσης του τείχους. Καλό βράδυ και καλώς σε βρίσκω.
εη περιγραφη σου ειναι σαν να βρισκομαι στην εκθεση . καλα να περνας !!!!
τρομερά ενδιαφέρουσα ανάρτηση. και εξίσου ενδιαφέρουσα και η βιογραφία της. καθόλου στατική. σαν τις φωτογραφίες της (που φαντάζομαι ότι έτσι θα είναι )
ακούγεται εξαιρετική ως έκθεση.
unclescrooge, καλώς ήλθες στο ταπεινό μου blog. οι φωτογραφίες από το Βερολίνο ήταν ιδιαίτερα δυνατές, ειδικά αυτές που απεικόνιζαν τη καταστροφή του τείχους ή την πύλη του Βραδεμβούργου.
καλώς σε βρήκα!
lost thoughts, light, love, life, εσένα σού το χρωστάω,όταν βλέπω φωτογραφίες και κείμενα για την Αθήνα θυμάμαι την μικρή μου πόλη, χεχε.
tovenito, κι εγώ αυτό κατάλαβα. ότι η ζωή της κάθε άλλο παρά στατική είναι. οι φωτογραφίες δε, είναι πολύ δυνατές για να χαρακτηριστούν στατικές, επίσης.
mahler, ήταν πραγματικά εξαιρετική. και η επιλογή των φωτογραφιών, και οι ίδιες οι φωτογραφίες. και η σημασία τους στο κοινωνικό context.
Καλή φωτογράφος, έχω την εντύπωση ότι ήταν πολύ της μόδας στο χώρο των περιοδικών και γενικά του lifestyle ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’90. Για μένα, η πιο ωραία της δουλειά είναι αυτή που είχε κάνει με διάφορους διάσημους που πόζαραν σαν ήρωες από γνωστά παραμύθια. Στέλνω το link, νομίζω θα σ’ αρέσει φιλιά!! http://www.just-whatever.com/2008/06/02/celebrity-disney-fairytales/
pinkaki όντως έγινε γνωστή με τις φωτογραφίες της με διάσημους (πχ η φωτογραφία της Ντέμι Μουρ την έκανε γνωστή παντού). επίσης έκανε πολλά εξώφυλλα για το Vanity Fair, μερικά ήταν υπέροχα, φωτογράφισε την Ελισάβετ (ναι, τη δικιά μας) και πολλά. αλλά το καλό με την έκθεση ήταν ότι έδειξα μερικές φωτογραφίες τοπίων, που είναι σπάνιες στο έργο της, και μερικές προσωπικές από την οικογένειά της ή ταξίδια, που σαν φωτογραφίες έχουν πάντα ένα ενδιαφέρον παραπάνω.
όσο για το link που έστειλες, το είχα διαβάσει στην έκθεση, είχαν έναν τοίχο που εξιστορούσε πώς κατέληξαν στις φωτογραφίες που έχει το βιβλίο της έκθεσης και η μία φωτογραφία από αυτές είχε την Γιόχανσον σαν Σταχτοπούτα. αλλά δεν την είχε στην έκθεση..
Μου αρέσει η Leibovitz.θυμάσαι τα τρομερά εξώφυλλα για το Rolling stone ;Ono αγκαλία με το Lenon σε εμβρυακή στάση
Vam33, ήταν γαμάτα εξώφυλλα. όπως και αυτά στο Vanity Fair, αν και αυτά ήταν σαφώς πιο posh.
αυτή με τον Λένον δεν την είχε αλλά είχε την ιστορία της, ότι αρχικά δεν ήθελε την όνο στο πλάνο και ότι την τράβηξε λίγες ώρες πριν δολοφονηθεί ο Λένον..
Post a Comment