love will tear us apart

Πριν μερικές μέρες συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από τον θάνατο του Ian Curtis. Συνήθως δεν ασχολούμαι με τέτοιες επετείους μιας και μικρή σημασία έχουν. Συνήθως.

Ο Curtis άφησε τους joy division, έγιναν new order και 30 χρόνια μετά είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα. Δεν έχει σημασία να αρχίσω να αντιγράφω τη wikipedia για πληροφορίες. Σημασία έχει το πώς βλέπει ο καθένας την επέτειο αυτή.

Τον Curtis προφανώς δεν τον πρόλαβα, αλλά μεγάλωσα με τα δισκάκια των joy division. όταν το 2004 ήλθαν στην Αθήνα ξεκίνησα εκστρατεία για να βρω μια αφίσα της συναυλίας, τις έπαιρναν όλες από τους τοίχους και ήταν δυσεύρετες.Tότε δούλευα στη Βασ. Σοφίας και έβλεπες τη Σκουφά γεμάτη αφίσες της συναυλίες και την άλλη μέρα είχαν εξαφανιστεί όλες. Και μετά έβαζαν άλλες και τις εξαφάνιζαν κι αυτές. Τελικά βρήκα μία στη Θεμιστοκλέους, ένα βράδυ και την πήρα σπίτι.

ήταν ροζ και έγραφε, I used to think the day would never come.

όταν μετακόμισα στο Λονδίνο, το δεύτερό μου σπίτι ήταν στο West Kensington, 3 λεπτά από τη the famous three kings pub όπου οι JD είχαν το τελευταίο τους gig στο Λονδίνο.

Θυμάμαι το 24 hours party people, για τη πορεία της factory records, και τον Curtis, ένα καλοκαίρι, μεσημέρι, στα Βριλήσσια, με τη Ρ.

Και το control, ένα μεσημέρι, καλοκαιρινό, με βροχή και υγρασία, στο Λονδίνο, μόνος.

Είναι εντυπωσιακό το ότι μετά από 30 χρόνια είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα.

τραγούδι της ημέρας: love will tear us apart.

εν αναμονή..

• διαβάζω μια συνέντευξη της Grace Jones. Δεν πολυσυμπαθεί τη Lady GaGa γιατί πιστεύει ότι την αντιγράφει. Άλλο με νοιάζει εμένα. Πότε θα αποδωθούν τα δέοντα στη Roisin Murphy, που ήταν πιο πρωτοποριακή, μια δεκαετία πίσω;


• ωστόσο το φόρεμα φτιαγμένο με kermitts ήταν τέλειο.


• η Goldfrapp έχει νέο δισκάκι. τώρα που το θυμήθηκα, ακόμη περιμένω να βγει το senior των royksopp.


• εδώ συνεχίζουμε να έχουμε έναν γελοίο για πρωθυπουργό.


• ο παραπάνω πρωθυπουργός συνειδητοποίησε ότι η Αγγλία πρέπει να κάνει βήματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έχουν ξεχάσει ότι η Αγγλία επέλεξε να μην υιοθετήσει τη χάρτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάποια χρόνια πριν.


• διάβασα ότι ο Godard δεν πήρε άδεια να χρησιμοποιήσει την Ακρόπολη επειδή δεν είχε σενάριο. Αναρωτιέμαι αν οι Αρχές χρειάζονται ένα καλό σενάριο, ή ένα οποιοδήποτε σενάριο για να που το 'ναι'. Κρίνοντας από το γεγονός ότι η Βαρντάλος την πήρε την άδεια, το μόνο που χρειάζεται είναι ένα χαρτί Α4 να λέει 'σενάριο' με μεγάλα γράμματα.


• ίσως αν ο Godard ήταν πιο 'φίρμα' με την ελληνική έννοια φυσικά (δεν το πιστεύω ότι το έγραψα αυτό).


• μέσω του Βαμ θυμήθηκα το 01 και τις εικόνες του κόσμου. τα οποία βρήκαν τραγικό θάνατο όταν τα άφησα στο πατρικό μου και θυσιάστηκαν στο βωμό της ανακύκλωσης. γιατί η δική μου μητέρα πρέπει να είναι η τρελλή του Σαγιώ που αποφάσισε στην Ελλάδα του 2010 να ανακυκλώσει;


• πάντως έχει ενθουσιαστεί.


• είδα μια φωτό από τη συνάντηση του πρωθυπουργού που δεν αναγνωρίζω ακόμη με την Λίζα (τη Β'). δεν έχω ξαναδεί πιο άσχημο σαλόνι! η Λίζα όπως πάντα τρελλή φάτσα.


• guilty pleasure: θα πάω να δω το sex and the city. νοιώθω ότι πρέπει να το κρύψω, όπως όταν τρώω όλο το κουτί caprice που πρόσφατα ανακάλυψα στο ράφι του super market.


• το Brighton είναι η πιο hip πόλη του νησιού μας.


• η ώρα στο γραφείο δεν περνάει με τίποτα και κοιτάω το γλαστράκι με ένα πράσινο αγκαθωτό φυτό που έχω στο γραφείο. από τη Ν. Αφρική είναι η χάρη του.


• η αζαλέα στο παράθυρο άνθισε.


• τραγούδι της ημέρας: hercules and love affair- blind

today in pictures

Σήμερα διαβάζοντας εφημερίδες στο ιντερνετ είδα μια υπέροχη φωτογραφία και είπα να βάλω μερικές άλλες σαν ένα είδος 'ειδήσεων'.

η φωτογραφία που τα ξεκίνησε όλα: ένα βατράχι που μόλις ανακαλύφθηκε και μοιάζει με διαστάυρωση του Κερμιτ με τον Γκόντζο.

το laser γίνεται 50 χρόνων αυτή την εβδομάδα και κάποτε οι περισσότεροι πιστεύαμε ότι τέτοιες θα ήταν οι χρήσεις του (τελικά το χρησιμοποιούμε καθημερινά όταν πάμε για ψώνια). η φωτό από μια εκδήλωση για να γιορταστεί η επέτειος (κι άλλη επέτειος) της κυκλοφορίας του 'Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται'. Μικρός όταν ήμουν πίστευα ότι αυτός ήταν ο πιο κουλ τίτλος ταινίας!

το πρότζεκτ ενός γάλλου φωτογράφου- για να δείξει ότι το Ντουμπάι είναι ό,τι πιο κοντά σε σάι-φάι έχει ο πλανήτης, εμπλούτισε φωτογραφίες με στοιχεία από τον πόλεμο των άστρων. εδώ με το αγαπημένο ελεφαντοειδές (τελικά αυτή η μέρα είχε μόνο επετείους, λειζερ και πολεμο των άστρων).

τραγούδι της ημέρας: season song by Blue States

Μερικοί στίχοι μόνο

Ζεστό καλοκαίρι, κρατάς ακόμα
κίτρινο αέρα φυσάει ένα μεγάλο στόμα
απ' το ραδιόφωνο οι εκφωνητές ασκούν υπεροχή
ανασταίνουν και θάβουν χωρίς καμιά διακοπή
ασταμάτητα κανάλια τρώνε το μυαλό μας
έχουμε χάσει τόσα που δεν ξέρουμε τι είναι δικό μας
οι φτωχοί ξέρω πως είναι περισσότερο φτωχοί
κι οι πλούσιοι βαριούνται την τρελή τους ζωή
μέσα από έντυπα μας καλούν να ζήσουμε μια άλλη ζωήμα είναι ζωή αυτή;
όταν μια οικογένεια ζει μ' ένα μισθό εκατό χιλιάδες
οι τύραννοι χαϊδεύουν κοιλιές μεγάλες
και δεν είναι μόνο αυτό, μας κυνηγούν χιλιάδες μάρκες
έξτρα φόροι, έξτρα Φ.Π.Α., έξτρα σκατά
κι ένας πόλεμος δίπλα μας που κανείς δεν τον σταματά
και κανείς δε διακινδυνεύειη αγάπη μάς διαφεύγει
κι αντί γι' αυτό ψιθυρίζουμε διαφημίσεις
χρησιμοποιούμε το σεξ για ν' αποφύγουμε τις σχέσεις
κι απ' το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριάσ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνά
κι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσεςείχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες
Σαν κατεψυγμένα κρέατα πουλιούνται τα πρότυπα
ταυτιζόμαστε με ήρωες κι αλλάζουμε πρόσωπα
πολύ αργά καταλαβαίνουμε πως ήταν σα μια στύση που πέφτει
ένα εκατομμύριο στερεότυπα που δεν έχουν πια καμιά γεύση
με κάνουν ν' απορώ πώς στεκόμαστε αδιάφοροι στο ψέμα
γιατί χάνουμε χρόνο όταν μέσα μας τρέχει το αίμα
σαν οδοντόπαστες λιώνουμε μπροστά απ' την τηλεόραση
κοιτάμε εικόνες έχοντας χάσει την αρχική όραση
κοιτάζοντας τα ιδρωμένα πρόσωπα κάθε γλείφτη
καθαρίζουμε φρούτα για να διατηρούμε την αργή μας σήψηκαθαροί στρέιτ γιάπις διασχίζουν λεωφόρους
περήφανα στήνουν το μέλλον με δικούς τους όρουςσαν έξυπνοι βλάκες φέρνουν τη ντροπή της εκπαίδευσης
κι από μια περιστρεφόμενη θέση καμαρώνουν γι' αυτή τη δικαίωσητο 2000 η μόδα θα τους θέλει ντυμένους με δερμάτινα
πιο γυμνασμένουςνα κυβερνούν κατώτερα όντα άτιμακι απ' το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριά
σ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνάκι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσεςείχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες
Στην πίστα του αεροδρομίου έχει νυχτώσει
ένα εκατομμύριο αστέρια φωτίζουν ό,τι μ' έχει πληγώσει
ένας φίλος μου απόψε εγκαταλείπει αυτή τη χώρα
κατά βάθος λυπάται μα δε βλέπει και την ώρα που η ζωή του θ' αλλάξει
όταν τ' αεροπλάνα πετάνε
η γη απλώνεται και οι άνθρωποι ξεχνάνε
είναι τρομέρο το θέαμα
η αίσθηση αυτή ότι πετάς
δεν έχω άλλη εκλογή
ένα κίτρινο ταξί περιμένει
φυσάει, θα χειμωνιάσει
δύο ώρες και ξημερώνει
συννεφιασμένη Κυριακήπρώτη μέρα του χειμώνα
σκέφτομαι τους πιο σημαντικούς ανθρώπους αυτού του αιώνα
απ' το δεξί καθρεφτάκι ο κόσμος μένει πίσω
ποτέ δεν είχα τίποτα κι απόψε θέλω να σε
μείνεις στα μάτια μου σαν άδειο τοπίονα κάνουμε έρωτα στο αστεροσκοπείο
κουλουριασμένοι σα μπάλα να εκτοξευθούμε
μέχρι που ειρηνικά στο διάστημα να κοιμηθούμε
κι απ' το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριάσ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνάκι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσες
είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ...

* από το ταξίδι της φάλαινας. ΣΝ

ο ταξιδιωτικός μου σάκος

ο εξώστης των στέρεο νόβα/το κύμα του ΚΒ/το 2/Metropolis/τα τελευταία δέκα λεπτά του 6 feet under/το όλα για τη μητέρα μου/το happy together/το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ στα καλά του, σε μια αμοργιανή παραλία/η Αμοργός/η πρώτη φορά που διάβασα την εφηβεία της λήθης. ήμουν, νομίζω, 10/κάτι παλιά playmobil/η Μπλε ταινία/το Άλμπατρος της Τριανταφύλλου/το Αγγλικό Κοινοβούλιο από τον Μονέ/όλο το έργο του F. Bacon/πόνος/μια διαφήμιση του evian στον περιφερειακό του Παρισιού/η Αθήνα/ένα πρωί στη Φολέγανδρο διαβάζοντας στη παραλία/τα κόμιξ μου/το πρώτο μου σπίτι/ο Θάνατος στη Βενετία/Roman Holiday/η έλλειψη φόβου στα 20/να διαχωρίζεις τις σελίδες που έχουν γίνει μία στα βιβλία του ΙΚΑΡΟΥ/τα άπαντα του Ελύτη/τα παιδιά κάτω στον κάμπο/ο Μιχάλης Κατσαρός/Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης/η μουσική από το Μια αιωνιότητα και μια μέρα/το περιοδικό Γαιόραμα/οι σελίδες του Εμείς και ο Κόσμος/ο Μακβεθ/η πρώτη φορά που άκουσα placebo/η mylene farmer/μια άνοιξη στη Σκουφά/η ΑΣΟΕΕ όπως την είδα πρώτη φορά/οι γυναίκες του Αλμοδόβαρ/το atonement/η madama butterfly/οι αλιείς μαργαριταριών/το wired/οι φωτογραφίες της vogue/η Μεριλ Στριπ/ο Αρονόφσκι/η θάλασσα/7 το πρωί σε ένα μπαλκόνι στο Αιγαίο/ο Μαιος/η γυναίκα με λουλούδι του Πικάσσο/ο Ναρκισος του Νταλί/οι James/οι Tindersticks/οι Divine Comedy/το αγαπημένο μου λοφάκι στο St James's Park/ο Χατζιδάκις/ο Εγγονόπουλος/μια φωτογραφία 20τόσων χρόνωνσε ένα λεύκωμα/κάτι χειρόγραφα γράμματα/να είσαι ξυπόλητος στο νερό/the smiths/και και και....

και για το τέλος(;) μια λέξη που διάβασα κάποτε και κράτησα: Αιγαιοδρόμιο.