Ένα playmobil αγορασμένο από την νέα σου οικογένεια γιατί η παλιά δεν μπορούσε να σ’το αγοράσει όταν έπρεπε…
Μερικά χειρόγραφα γράμματα, πιασμένα με σπάγκο, πράσινο….
Μια θήκη με γυαλιά για ταινίες 3D…
Ένα εισιτήριο για την ταινία αυτή..
Μερικά εισιτήρια πλοίου…
Και μερικά λεωφορείου… τα πρώτα που μοιραστήκαμε….
Κάποιο φάκελοι και δύο διευθύνσεις που θα μείνουν αχρείαστες αφού θα γίνουν μια….
Κάτι μολύβια από ένα γαλλικό μουσείο….
Εισιτήρια από έναν ζωολογικό κήπο…
Το διάγραμμα ενός άλλου μουσείου…
Μια μικρή, βελούδινηθήκη….
Ένα βότσαλο…
Ένας σελιδοδείκτης….
Δύο κεράκια…
8 comments:
..τα μόνα πράγματα που δίνουν αληθινή χαρά και απομένουν στην ζωή είναι αυτά τα απλά που έχεις γράψει.. Ένα βότσαλο, μια ανατολή, θάλασσα.. κλπ
Χιχι...αυτά είναι! Κι εγώ το έχω αυτό το κουσούρι να κρατάω πράγματα. Στο πορτοφόλι μου έχω συνέχεια ένα εισιτήριο...από ένα ταξίδι που εγώ προσωπικά δεν πήγα! I am so proud!!
το μεγαλύτερο κουτάκι είναι το μυαλό μας...
να κάνεις αίτηση για αποθηκάριος.
κάνουν απογραφές για τη νέα σεζόν!
roadartist, πραγματικά, όσα κι αν έχεις, πάντα γυρνάς σε κάτι μικρά πραγματάκια ή σε αναμνήσεις..
zero point, να'ξερες πόσα κουτάκια είχα κατά καιρούς με ό,τι μπορείς να φανταστείς.. μέχρι και κάρτες επιβίβασης είχα κρατήσει..
THANOS και η μνήμη μας..
tovenito, βρε ουστ, που θα ειρωνευτείς την συγκινητική έκθεση συναισθημάτων μου :-ρ
ίσως σε εκδικηθώ (ίσως και όχι, έχω να ξυπνήσω νωρίς αύριο).
Post a Comment