Έλαβα ένα μειλ σήμερα, από προώθηση. Συνήθως δεν τα διαβάζω αυτά αλλά το είχε στείλει ένας αγαπημένος μου άνθρωπος και το διάβασα.
Εν ολίγοις, κατέληγε στο ότι είναι σημαντικό να κάνουμε κάτι για το καλό ενός άλλου ανθρώπου και ας μη βγάλουμε τίποτα από αυτό.
ίσως ακούγεται λογικό αλλά δεν το λες και συνηθισμένο.
Για κάποιο λόγο το Λονδίνο κάθε μέρα μού φαίνεται και πιο όμορφο. Καμμια φορά δεν το πιστεύω ότι είμαι εδώ. Πρέπει να δω την Tower Bridge από το γραφείο για να το πιστέψω.
***
Κάποτε μού άρεσαν τα πρώτα ραντεβού. Ακόμη μού αρέσουν. Αλλά τα κανονικά. Που έχουν μια αλήθεια.
Η επόμενη μέρα σπανίως μ'αρέσει.
***
Με ενοχλεί όταν οι άνθρωποι αλλάζουν. Δεν εννοώ την φυσική και αναπόδραστη αλλαγή, που είναι καλό να συμβαίνει. Εννοώ την αδιακιολόγητη αλλαγή, την-τώρα έχω σχέση και δεν σας χρειάζομαι πια εσάς για παρέα αλλαγή.
***
Με ενοχλεί να χαίρομαι για κάτι και να χάνω τον ύπνο μου. Και τελικά να καταλήγω απλά να χάνω μερικές ώρες ύπνου.
***
Μ'ενοχλεί άνθρωποι να παίρνουν θάρρος που δεν τους έχω δώσει.
***
Μ'αρέσει ο ήλιος που μπαίνει από το παράθυρο στο γραφείο. Και ότι ζω σε μια πόλη που έχει ποτάμι.
12 comments:
έχω έρθει στο λονδίνο σαν τουρίστας για 15 μέρες περίπου. στην αρχή δεν με ενθουσίαζε η ιδέα. η πόλη και γενικά η αγγλία σαν τουριστικός προορισμός δεν μου γέμιζε το μάτι.αλλά αυτές τις μέρες που έμεινα το λάτρεψα.
αλλά έχεις απόλυτο δίκιο. το υγρό στοιχείο σε μία πόλη δίνει ένα άλλο τόνο. είχα πάει για μια υποχρέωση στη λάρισα και ένιωθα ότι πνιγόμουν..
κι εγώ όταν ήλθα εδώ, έχοντας περάσει και ένα διάστημα στο Παρίσι (που ήταν και μεγάλη αγάπη σαν πόλη) δεν πίστευα ότι θα μού αρέσει.. αλλά να΄μαι, με το σπιτάκι μου, τη δουλίτσα μου, σε κερδίζει τελικά. ειδικά αν την δεις στην καθημερινότητά της.
και πεθαίνω για το ποτάμι.. θα έπρεπε να τα κάνουν υποχρεωτικά στις πόλεις..
καλό ξημέρωμα να έχεις :-)
Λοιπόν, εγώ εδώ και καιρό σκέφτομαι να κάνω ένα ποστ με πράγματα που μισώ και αγαπώ. Θα το κάνω κάποια στιγμή. Είναι ωραίο το ποτάμι ε? Εμένα ξέρεις τι μ’ αρέσει εδώ? Ότι μπορώ και βλέπω την Ακρόπολη και το Λυκαβηττό όποια ώρα της μέρας θέλω. Με ηρεμεί, δεν είναι απίστευτο? Πολλά φιλιά!
ρε μεγάλε....θες να μας κάνεις να ζηλέψουμε δηλαδή; ε το κατάφερες!!! ;-) Λονδίνο δεν έχω πάει ακόμα, είναι το επόμενο τουριστικό project όμως. από ότι κατάλαβα στρώνουν τα πράγματα, άρπαξε την καθημερινότητα και μείνε εκεί, πάρε το πράγμα μέρα μέρα και αν είναι δυνατόν να μη βλέπεις καθόλου ειδήσεις ;-)
kι εμένα με χαλάει η "τώρα έχω σχέση και δεν σας χρειάζομαι πια εσάς για παρέα αλλαγή." όμως είναι λογικό να συμβαίνει και νομίζω πρέπει να δείχνουμε κατανόηση.
pinkaki, γεια!! κι εγώ θυμάμαι είχα ένα κόλλημα με την Ακρόπολη. Θυμάμαι κάθε μέρα την έβλεπα κατεβαίνοντας την Πατησίων για να πάω στη σχολή και μού άρεσε πολύ το ότι μπορούσα να τη βλέπω κάθε μέρα.. ειδικά όταν είχε ήλιο..
ματς
passenger ειδήσεις δεν βλέπω γιατί δεν έχω τηλεόραση βασικά, χεχε. μόνο εφημερίδα διαβάζω στον δρόμο για το γραφείο αλλά επιλέγω τα άρθρα.. βαρέθηκα τον πανικό με την οικονομία.
όλα θα πάνε καλά :-)
να έλθεις πάντως εδώ, έχει ομορφύνει η πόλη (ετοιμάζουν και τον στολισμό για τις γιορτές)
mahler, μπα, αυτά είναι πολύ αποστασιοποιημένα για τον χαρακτήρα μου. ειδικά όταν έχω περάσει διάφορα με κάποιον.. γενικά είμαι κάπως πιο αυστηρός (δεν ακούγομαι καλός..χμμ..)
χαιρετώ!
Εμένα μ' αρέσει να χάνω τον ύπνο μου με σκέψεις που νομίζω ότι με κάνουν χαρούμενο.
Επίσης, μ' αρέσει να με ξυπνάει ο ήλιος το πρωί, αν και σπανίως συμβαίνει, αφού το φως δε διαπερνά τα κλειστά παράθυρα.
Μπορεί και να μ' αρέσει που ζω σε μια πόλη που έχει θάλασσα. Αισθάνομαι ότι μου βάζει όρια στα βήματά μου αλλά όχι και στα όνειρά μου...
antoine, εδώ έχω στόρια τα οποία δεν κλείνουν ποτέ τελείως, παντζούρια δεν παίζουν οπότε ο ήλιος είναι το πρώτο πράγμα που βλέπω το πρωί. όταν τουλάχιστον δεν έχει συννεφιά.
είναι ωραία που ζεις σε πόλη που έχει νερό, είτε είναι θάλασσα είτε είναι ποτάμι. Το νερό είναι υπέροχο στιχείο.
χαιρετώ.
κοίτα, εγώ εννοούσα να δώσεις λίγο χώρο σε κάποιον που μόλις ξεκινάει μια σχέση και λογικά πρέπει να αφιερώσει χρόνο σε αυτήν. Δεν ξέρω μπορεί να είμαι πολύ "ανεκτικός" εγώ δεν ξέρω.
αν ήταν στην αρχή εννοείται. δεν είμαι και κανένα τέρας (αντιθέτως, χιχι). αλλά μετά από μερικούς μήνες, και μετά από διάφορα άλλα περιστατικά νιώθεις λίγο μαλάκας..
για το ανεκτικός σε πείραζα, αλλά ας όψεται το γραπτό..
χαιρετώ.
Post a Comment