Κάθομαι, στο παράθυρό μου, χωρίς να μιλάω.
Με ποιον άραγε στο άδειο μου δωμάτιο;
Σε αυτό το παράθυρο, καθρεπτίζομαι, μα ,
- γελιέμαι – βλέπω εσένα.
Με φαντασία, με το μάγο οινόπνευμα,
Θα βλέπω τα χείλη αυτά, θα τα αγγίζω, θα είμαι κοντά.
Θα αφήνομαι να παρασυρθώ στη γλύκα του κορμιού σου.
Στην άσεμνη αυτή επιθυμία.
Τώρα, το πρόσωπο, η φωνή σου, ηχούν μέσα μου.
Το παράθυρο αυτό θαμπώνει, σαν να είσαι πίσω του.
Αλλά μένεις εκεί.
Η βροχή μου θυμίζει ότι η διακοπή της ηρεμίας δεν ήσουν εσύ.
Γιατί;
Θα γύρω, να ξανάρθεις.
Για τους φυλακισμένους του πνεύματος – τι ανόητοι –
ένα γράμμα αφήνω – Β – σαν ανομολόγητο όνειρο.
Με ποιον άραγε στο άδειο μου δωμάτιο;
Σε αυτό το παράθυρο, καθρεπτίζομαι, μα ,
- γελιέμαι – βλέπω εσένα.
Με φαντασία, με το μάγο οινόπνευμα,
Θα βλέπω τα χείλη αυτά, θα τα αγγίζω, θα είμαι κοντά.
Θα αφήνομαι να παρασυρθώ στη γλύκα του κορμιού σου.
Στην άσεμνη αυτή επιθυμία.
Τώρα, το πρόσωπο, η φωνή σου, ηχούν μέσα μου.
Το παράθυρο αυτό θαμπώνει, σαν να είσαι πίσω του.
Αλλά μένεις εκεί.
Η βροχή μου θυμίζει ότι η διακοπή της ηρεμίας δεν ήσουν εσύ.
Γιατί;
Θα γύρω, να ξανάρθεις.
Για τους φυλακισμένους του πνεύματος – τι ανόητοι –
ένα γράμμα αφήνω – Β – σαν ανομολόγητο όνειρο.
5 comments:
καλημερα le poet mort. μεγάλη μου τιμή που με εβαλες στα αγαπημένα σου μπλογγ. σε ευχαριστώ. επισης το vogue hommes αλλα το international και το arena homme plus ειναι τα αγαπημενα μου αντρικα περιοδικα αλλα δεν τα βρισκω παντα στην αθηνα. προσπαθω να χτισω το μπλογγ μου και να του δωσω την εικονα που θελω αλλα θα χρειαστει καιρος και επισης απαιτει πολυ χρονο. θα δειξει. παντως μου αρεσει η ελευθερια εκτος λαιφο. ευχομαι να βρω και αποδεκτες. αυτα προς το παρον. τα λεμε.
το επισκέπτομαι κάθε μέρα.. και χαίρομαι για αυτό... κι εγώ τώρα άρχισα να το διαμορφώνω κάπως.. ελπίζω να είναι καλό.. τα περιοδικά που λες, μπορείς να τα βρεις πάντα (μα πάντα)σε ένα πρακτορείο τύπου στην Ομόνοια, στο Φανάρι της Πανεπιστημίου όταν αυτή συναντά την Ομόνοια. το κακό είναι ότι ανδρική vogue βγαίνει μόνο 2 φορές το χρόνο. όσο για τους αποδέκτες, εγώ στην αρχή μόνος μου τα διάβαζα, μαζί με την κολλητή μου αλλά τώρα πάω καλύτερα (μην φανταστείς 2-3 είστε όλοι κι όλοι).
ειναι λιγο τρεχα γυρευε τα συγκεκριμενα περιοδικα. εχουν ηδη κυκλοφορησει αλλα οι περιπτεραδες στο κεντρο τα "περιμενουν" ακομα. μαλλον πρεπει να γινω συνδρομητης. μπορεις να γραφεις μηνυματα και στο cbox που εχω δεξια για πιο σιγουρο και γρηγορο τσεκαρισμα. λοιπον ες αυριον τα σπουδαιότερα. καληνύχτα. αληθεια πως σου φαινεται ο chris dooks? ειναι γνωστος εκει? για μενα ειναι ινερνετικη ανακαλυψη.
το είδα το κουτάκι αυτό αλλά επειδή είμαι άσχετος το φοβήθηκα στην αρχή. θα το δοκιμάσω αύριο όμως. τον συγκεκριμένο δεν τον ήξερα, από εσένα τον έμαθα.. ούτε εδώ είχα ακούσει/μάθει/διαβάσει κάτι, ούτε καν στον guardian που έχει κάτι τέτοια.. ίσως και να μου ξέφυγε.. μου άρεσε πάντως, το βίντεο που έχεις μού θύμισε κάτι installations που είδα στην tate και παλαιότερα στην outlook στην Αθήνα..
ανοιξε το παραθυρο τραγουδα δυνατα, και καποιος σιγουρα θα σε ακουσει!!!!
Post a Comment